Zaproszenie Boga, aby stać się Jego naśladowcą wiąże się z koniecznością posłuszeństwa Jego Słowu. Sprawdź na ile jesteś posłuszny. Sam fakt, że wyznajesz prawdy biblijne nie jest wystarczającym dowodem, że jesteś chrześcijaninem. Bycie duchowo przebudzonym nie oznacza, że jesteś zbawiony. Dlaczego tylko Kaleb razem z Jozue weszli do Ziemi Obiecanej? Dlaczego niewielu znajduje drogę do życia?

***

"Ale mojego sługę Kaleba za to, że był w nim inny duch i trwał całkowicie przy mnie wprowadzę do ziemi, do której wszedł, a jego potomstwo je odziedziczy" Num 14,24 tł. UBG

"Tylko słudze memu Kalebowi, który ożywiony innym duchem okazał Mi pełne posłuszeństwo, dozwolę wejść do kraju, który już przewędrował, i potomstwu jego dam go w posiadanie" Num 14,24 tł. BT

***

Izraelici rozbili obozowisko niedaleko Góry Synaj i od roku tam mieszkali. W tym czasie Bóg dał im Prawo i Przybytek. Izraelici podążali za słupem ognia lub chmurą. Bóg uczył ich czym jest posłuszeństwo. Musieli być gotowi o każdej porze dnia i nocy spakować swój namiot i w krótkim czasie przemieścić się po pustyni podążając tam, gdzie chciał Bóg. Wkrótce znaleźli się blisko Kadesz Barnea - blisko granicy Ziemi Obiecanej. Właśnie tutaj Bóg nakazał wysłać 12 szpiegów, którzy mieli zbadać ziemię oraz jakie ludy ją zamieszkują - ich uzbrojenie i liczebność.

"Zobaczcie, jaki jest kraj, a mianowicie jaki lud w nim mieszka, czy jest silny czy też słaby, czy jest liczny, czy też jest go mało. 19 Jaki jest kraj, w którym on mieszka: dobry czy zły, i jakie miasta, w których on mieszka: obronne czy bez murów? 20 Dalej, jaka jest ziemia: urodzajna czy nie, zalesiona czy bez drzew? Bądźcie odważni i przynieście coś z owoców tej ziemi». A był to właśnie czas dojrzewania winogron." Num 13,18-20

Spośród 12 szpiegów tylko dwóch potwierdziło, że ziemia jest wspaniała, nie odczuwając lęku przyznali, że z Bożą pomocą jako lud są w stanie odnieść zwycięstwo nad zamieszkującymi tam ludami. Był to Jozue i Kaleb. Jednak lud dał wiarę pozostałym 10-ciu szpiegom i z tego powodu w rozpaczy chcieli ukamienować Jozue i Kaleba.

"Całe zgromadzenie mówiło, by ich ukamienować, gdy [wtem] ukazała się chwała Pana wobec wszystkich Izraelitów nad Namiotem Spotkania. 11 I rzekł Pan do Mojżesza: «Dokądże jeszcze ten lud będzie Mi uwłaczał? Dokądże wierzyć Mi nie będzie mimo znaków, jakie pośród nich zdziałałem?" Num 14,10n

Bóg pomimo wielu cudów jakie mógł widzieć Izrael rozgniewał się na nich z powodu ich niewiary. Konsekwencją braku zaufania Bogu była śmierć tego pokolenia. Byli blisko celu wejścia do Ziemi Obiecanej. Jedynym kryterium wejścia do tej ziemi była osobista wiara w Boga i w Jego moc.

Bóg powiedział o Kalebie, że mieszka w nim inny duch dlatego okazał pełne posłuszeństwo i dzięki temu okaże mu błogosławieństwo (Num 14,24)

Jeśli okażesz Bogu pełne posłuszeństwo podobnie jak Kaleb doświadczysz błogosławieństw płynących z obietnicy.

Co to znaczy być w pełni posłusznym Bogu? Jakie to naśladowanie powinno być, żeby było zaakceptowane przez Boga?

1. Naśladować Boga codziennie

Tak było z Kalebem - od dzieciństwa uczył się posłuszeństwa Bogu aż do starości. "Dlatego należy Hebron jako dziedzictwo do Kaleba, syna Jefunnego, Kenizzyty, aż do dnia dzisiejszego, bo poszedł on całkowicie za Panem, Bogiem Izraela." Joz 14,14 

Kaleb miał wtedy 85 lat. Stałe posłuszeństwo, a nie tylko na jakiś czas. Niestety są przypadki, że naśladowanie Boga jest tylko na jakiś czas.

W związku z zatarciem granicy między prawdziwym, a kulturowym (nominalnym) chrześcijaństwem większość postrzega wiarę w sposób jedynie zewnętrzny, rytualny.

Pierwszym znanym przykładem w Biblii jest żona Lota. Uciekła z Sodomy przed Bożym gniewem z pomocą aniołów, ale pomimo doświadczenia nadzwyczajnej interwencji nie była w pełni posłuszna Bogu. Bóg dał wyraźne polecenie, aby nie oglądała się za siebie. Zrozumiała Boży nakaz, ale go zignorowała. Wyszła z Sodomy, ale nie weszła do Soaru, gdzie byłaby bezpieczna. Podobnie jak Izraelici wyszli z niewoli egipskiej, ale nie weszli do Ziemi Obiecanej. Zabrakło tak niewiele

• wielu jest przebudzonych i uciekli od starego życia - płakali, modlili się, szukali zbawienia. Po jakimś czasie stracili ten zapał, ponieważ minął strach.. Popadli w stare towarzystwo lub ulubione pożądliwości i cofnęli się. Nie byli w pełni posłuszni Bogu

• wielu jest takich jak opisani w Ewangelii Jana rozdział 6 - naśladowali Pana Jezusa i stali się Jego uczniami, słuchali głoszonego Słowa do pewnego czasu. Im głębiej odkrywali Słowo tym ich duma była bardziej urażona, W końcu zgorszyli się i odeszli. "Odtąd wielu uczniów Jego się wycofało i już z Nim nie chodziło" Jn 6,66 Nie byli całkowicie posłuszni Bogu.

• wielu jest takich jak Galacjanie - kiedy ap. Paweł za pierwszym razem głosił im Słowo przyjęli go jak anioła Bożego (Gal 4,14); mówili o błogosławieństwie bycia w Chrystusie, zbawieniu. Kochali ap. Pawła, tak że byli gotowi wyłupić sobie oczy "Gdzież się więc podziało to, co nazywaliście waszym szczęściem? Bo mogę wydać wam świadectwo: gdyby to było możliwe, bylibyście sobie oczy wydarli i dali je mnie.
  16 Czy dlatego stałem się waszym wrogiem, że mówiłem wam prawdę?" Gal 4,15n

Gdy napisał o nich "nierozumni Galaci, któż was omamił, abyście nie byli posłuszni prawdzie" Gal 3,1 znienawidzili go. Nie byli w pełni posłuszni Bogu.Gdy ap. Pawel był z nimi byli posłuszni Ewangelii. Kiedy wyjechał od nich wkrótce zamienili prawdziwą Ewangelię na inną Ewangelię. "Nadziwić się nie mogę, że od Tego, który was łaską Chrystusa powołał, tak szybko chcecie przejść do innej Ewangelii. Gdyby wam kto głosił Ewangelię różną od tej, którą [od nas] otrzymaliście - niech będzie przeklęty!" Gal 1,6.9

Podobnie było w życiu króla Joasza - był posłuszny Bogu kiedy był przy nim kapłan Jojada. Jak go zabrakło przestał słuchać Boga. "Joasz czynił to, co było słuszne w oczach Pańskich, przez wszystkie dni życia kapłana Jojady". Po śmierci Jojady przybyli naczelnicy judzcy i oddali pokłon królowi. Król ich wtedy usłuchał. Opuścili więc świątynię Pana, Boga swego, i zaczęli czcić aszery oraz posągi." 2 Kron 24,2.17n Nie był całkowicie posłuszny Bogu.

• wielu w chorobie zaczęło naśladować Boga - byli mu posłuszni "Gdy ich zabijał, szukali Go, nawracali się i znów szukali Boga." Ps 78,34 W chorobie sięgają po Biblię, zaczynają modlić się i płakać przed Bogiem obiecując porzucenie grzechu. Gdy wyzdrowieli zapomnieli o złożonej obietnicy Bogu. Popadli w grzech i pomimo złożonej obietnicy wybrali stare towarzystwo, grzeszne zwyczaje lub nominalne, powierzchowne chrześcijaństwo. Nie byli całkowicie posłuszni Bogu.
• Po zwiastowaniu ap. Pawła król Agryppa prawie został chrześcijaninem. "Czy wierzysz, królu Agryppo, Prorokom? Wiem, że wierzysz». 28 Na to Agryppa do Pawła: «Niewiele brakuje, a przekonałbyś mnie i zrobił ze mnie chrześcijanina»." 26,27 Nie był całkowicie posłuszny Bogu.

Ilu spośród nas nazywa siebie chrześcijanami chodzącymi regularnie na nabożeństwa niedzielne może zaświadczyć, że są całkowicie, w pełni posłuszni Bożemu Słowu?  "Biegliście tak wspaniale! Kto przeszkodził wam trwać przy prawdzie?" Gal 5,7

Ci, którzy są codziennie posłuszni Bogu powinni być jak Lot. Nie tylko uciekł z Sodomy, ale wszedł do Soaru. Dlatego nie można pocieszać się myślą, że nie popełniamy takich samych grzechów jak Sodomici. Bycie przebudzonym, świadomym swojej grzeszności nie oznacza, że jesteś zbawiony.

 

2. Jeśli chcesz całkowicie - w pełni być posłuszny Bogu musisz być całkowicie w Chrystusie

"Wtedy powiedział Jezus do Żydów, którzy Mu uwierzyli: «Jeżeli będziecie trwać w słowie moim, będziecie prawdziwie moimi uczniami 32 i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli»" Jn 8,31n

Pamiętaj, że zbawiąjąca wiara przychodzi przez słuchanie Bożego Słowa "Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa." Rz 10,17

"Przypominam, bracia, Ewangelię, którą wam głosiłem, którąście przyjęli i w której też trwacie. 2 Przez nią również będziecie zbawieni, jeżeli ją zachowacie tak, jak wam rozkazałem... Chyba żebyście uwierzyli na próżno." 1 Kor 15,2

Mamy być jak Maria, która siedziała i słuchała Jego Słowa "Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i słuchała Jego słów" Łk 10,39

Mamy być jak drzewo palmowe

"Sprawiedliwy zakwitnie jak palma,
rozrośnie się jak cedr na Libanie.
14 Zasadzeni w domu Pańskim
rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga.
15 Wydadzą owoc nawet i w starości,
pełni soków i zawsze żywotni,
16 aby świadczyć, że Pan jest sprawiedliwy,
moja Skała, nie ma w Nim nieprawości." Ps 92,13-16

Ci, którzy są zasadzeni w domu Pana stale przynoszą owoc aż do późnej starości - ciągle wzrastają. Tak jest z każdym wierzącym, który przynosi owoc do końca.

• Naśladować Pana Jezusa z całego serca

- Kaleb był stały, posłuszny Bogu przez całe swoje życie, był posłuszny we wszystkim co czynił. Większość chrześcijan nie jest w pełni posłuszna Słowu

- są niestali. Twierdzą, że nie jest możliwym być takim samym jak Chrystus i zniechęcają się w dążeniu do świętości. Niektórzy odkładają powierzenie się Bogu na później, ponieważ są aktualnie zajęci innymi sprawami.

- niektórzy wierzący są podobni do wierzących w Efezie  - Mieli wszelkie duchowe błogosławieństwa (Ef 1,3). Zostali wybrani do świętości i do bycia bez skazy w miłosci (Ef 1,4). Naśladowali Boga jako drogie dzieci i postępowali w miłości upadabniając się do Chrystusa. Ale nadszedł czas upadku i Pan Jezus powiedział im "Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od twej pierwszej miłości" Ap Jana 2,4

Miłość do Boga jest największym przykazaniem. Pan radował się z wielu służb jakie były w kościele efeskim. To był wzorcowy kościół - wspaniałe uwielbianie, nauczanie, różnorodność służb, powierzenie się wierzących różnym kościelnym aktywnościom. Z biegiem czasu uwielbienie Boga stało się mechaniczne, automatyczne, zbyt profesjonalne ... Zabrakło jednego ... miłości do Pana.

"«Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?» 37 On mu odpowiedział: «Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. 38 To jest największe i pierwsze przykazanie." Mt 22,36nn

Nie byli jak Kaleb, który całkowicie był posłuszny Bogu i chodził w Nim do końca.

- czasami jesteśmy podobni do króla Asy - "Asa czynił to, co jest dobre i słuszne w oczach Pana, Boga jego" 2 Kron 14,1 Przez wiarę zwyciężył liczną armię etiopską.

"Wtedy to wezwał Asa Pana, Boga swego, i rzekł: «Panie, nie ma Tobie równego, by przyjść z pomocą [w walce] między potężnym a pozbawionym siły. Wesprzyj nas, Panie, Boże nasz, bo Tobie ufamy i w Twoim imieniu wystąpiliśmy przeciwko temu mnóstwu. Panie, Ty jesteś naszym Bogiem. Nie daj się zwyciężyć nikomu!» 11 Pobił więc Pan Kuszytów wobec Asy i wobec Judy, wskutek czego Kuszyci uciekli." 2 Kron 14,10n

Niestety król Asa przestał polegać na Bogu "W tym to czasie przyszedł do Asy, króla Judy, "Widzący" Chanani i rzekł do niego: «Ponieważ oparłeś się na królu Aramu, a nie na Panu, Bogu twoim, dlatego wymknie się z twojej ręki wojsko króla aramejskiego. 8 Czyż Kuszyci i Libijczycy nie byli wielką potęgą dzięki rydwanom i bardzo licznym jeźdźcom? A jednak, gdy się oparłeś na Panu, oddał ich w twoje ręce. 9 Albowiem oczy Pana obiegają całą ziemię, by wspierać tych, którzy mają wobec Niego serce szczere. Postąpiłeś nierozsądnie tym razem, i dlatego odtąd będziesz miał walki». 10 Rozgniewał się wtedy Asa na "Widzącego" i wtrącił go do więzienia, ponieważ jego słowa doprowadziły go do gniewu. Uciskał też Asa w tym czasie niektórych z ludu." 2 Kron 16,7-10

Brak stałości w posłuszeństwie Bogu spowodował ucisk na cały lud ze strony panującego króla. W podeszłym wieku król Asa zachorował i tym razem odwrócił się od Boga "W trzydziestym dziewiątym roku swego panowania rozchorował się Asa na nogi i cierpiał bardzo, jednakże nawet w swej chorobie szukał nie Pana, lecz lekarzy." 2 Kron 16,12

3. Po doświadczeniu zwycięstwa wiary dalej trzymaj się Boga, aby nie upaść. Niestałość i upadki są blisko nas. O własnych siłach nie jesteśmy w stanie przeciwstawić się, dlatego nasza wiara musi wzrastać. Obiektem naszej wiary jest tylko Chrystus Jezus. W Nim możemy odnosić zwycięstwo. W pokusach nie jesteśmy sami.

W modlitwie jeśli jesteśmy szczerzy zwracamy się do Niego prosząc o moc Ducha Św. On pragnie naszego serca. Zostaliśmy wykupieni drogocenną krwią Chrystusa, którą przelał za nas. Już nie należymy do siebie samych, ale do Niego. Możemy być podobni do Kaleba, w którym był inny duch. To Duch Św. spoczął na Kalebie. Dlatego dzięki Jego pomocy możemy uwielbić Chrystusa przez to, że oddamy Mu każdą myśl, uczucia, pracę oraz to co mówimy i co robimy.

Proś o napełnienie Duchem Św. Żyj zgodnie z Jego Słowem. Wtedy będziemy zmieniać się na Jego obraz "lecz my wszyscy, którzy z odsłoniętą twarzą patrzymy na chwałę Pana, jakby w zwierciadle zostajemy przemienieni w ten sam obraz z chwały w chwałę, za sprawą Ducha Pana" 2 Kor 3,18  Szatan chce, abyśmy tego nie czynili. Ale mamy odbijać charakter Chrystusa w swoim życiu: być jak Chrystus, kochać jak Chrystus, modlić się jak Chrystus modlił się - po prostu zmieniać się na Jego podobieństwo.

4. Pełne (całkowite) posłuszeństwo Bogu we wszystkich niebezpieczeństwach

Tak było z Kalebem. Zbór Izraelitów chciał go ukamienienować, ale on nie troszczył się o siebie. Chciał być w zgodzie z tym co widział i wierzył. On naśladował w pełni Boga.

• niektórzy chrześcijanie naśladują Chrystusa, kiedy wszystko dobrze się układa, ale kiedy nadchodzą problemy szukają ludzkich, nie Bożych rozwiązań. Poddanie w wątpliwość Bożych obietnic. Tak długo jak będziemy polegać na innych ludziach, usługujących zamiast na Bogu będziemy niestali, wahający się. Osobiste doświadczenie Bożych obietnic.

• jeśli chcesz iść za Panem to na dobre i na złe. To wiąże się z ryzykiem odrzucenia przez bliskich, kiedy zdecydujemy się na pełne posłuszeństwo Bogu wbrew temu co mówią inni.

"Wyjdźmy więc do Niego poza obóz, biorąc na siebie jego pohańbienie" Heb 13,13  Jeśli chcemy iść wąską drogą bez odrzucenia jest to niemożliwe 

"Wchodźcie przez ciasną bramę! Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. 14 Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują!" Mt 7,13n 

"Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien: Mt 10,37

• nie możemy myśleć, że będąc wierzącymi będzie łatwo w naśladowaniu Pana Jezusa. Ap. Paweł chciał uczestniczyć w Jego cierpieniach i w Jego mocy "przez poznanie Jego: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach" Flp 3,10

• gotowi do stracenia swojego życia dla Niego. Przykładem Pan Jezus, który "uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej" Flp 2,8

***

 Kiedy będziemy mogli być całkowicie posluszni Bogu? .

1. Kiedy nasze życie skoncentrowane na Nim  

Tak było z Kalebem. Nie patrzył na okoliczności, ale na Niego i Jego obietnicę. Trzymał się Go jakby Go widział. Jeżeli Kaleb szukałby sławy, czci, bogactwa nie mógłby całkoiwicie naśladować Pana. Nie mógłby być w pełni posłuszny Panu we wszystkich dniach swojego życia, ani z całego serca, ani  niebezpieczeństwach. O wierze Mojżesza czytamy: "Uważał bowiem za większe bogactwo znoszenie zniewag dla Chrystusa niż wszystkie skarby Egiptu, gdyż patrzył na zapłatę. 27 Przez wiarę opuścił Egipt, nie uląkłszy się gniewu królewskiego; wytrwał, jakby [na oczy] widział Niewidzialnego" Heb 11,26n Jeśli chcesz całkowicie być posłusznym Bogu musisz Go w pełni poznać. "Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście». 8 Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy». 9 Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca." Jn 14,7-9

2. Kiedy będziemy mieli Ducha Św.

Kaleb miał "innego Ducha" . Duch Św. mieszkał w nim - prowadził i odnawiał go. Dlatego mógł naśladować Pana całkowicie. Duch Boży w nas jest stałym strumieniem - studnią wody wytryskującej do życia wiecznego. "W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moje słowo, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego zamieszkamy." Jn 14,23 

Żona Lota spojrzała się za siebie, ponieważ nie miała mieszkającego w niej Ducha Św. "Jezus mu odpowiedział: «Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego» " Łk 9,62

Napełniający Duch pragnie wypełnić nasze serce. "napełniajcie się Duchem" Ef 5,8 Te słowa są skierowane do narodzonych z Ducha Św. Wypelnienie Duchem Św. oznacza bycie kontrolowanym przez Niego.

"Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie" Gal 2,20 "A sprawiedliwy będzie żył ze swojej wiary" Hab 2,4

Powody bycia w pełni posłusznym Panu w życiu Kaleba " jego wprowadzę do ziemi" .

Zwróćmy uwagę, że inni szpiedzy zginęli, pokolenie, które pamiętało niewolę egipską umarło na pustyni z powodu niewiary, chociaż widzieli dziesiątki cudów Bożej interwencji. Nie weszli do Ziemi Obiecanej. Wszedł tylko Kaleb i Jozue, ponieważ byli całkowicie posłuszni Panu. Cel został osiągnięty.

***

- nie ma nic szczęśliwszego niż całkowite naśladowanie Pana - trwać z Nim społeczności przez Ducha Św.

- to jedyny sposób, aby być pożyteczym dla Pana "Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić" Jn 15,5 Przed służbą musisz żyć w całkowitym posłuszeństwie Bogu, w społeczności z Nim inaczej daremne jest to co robisz dla Niego - bez mocy Ducha Św.

- to jest sposób, aby umrzeć szczęśliwie. "Dla mnie bowiem żyć - to Chrystus, a umrzeć - to zysk." Flp 1,21 Niestali chrześcijanie boją się śmierci.

Ale ap. Paweł był gotowy umrzeć dla Pana "Wtedy Paweł odpowiedział: «Co robicie? Dlaczego płaczecie i rozdzieracie mi serce? Ja przecież gotów jestem nie tylko na więzienie, ale i na śmierć w Jerozolimie dla imienia Pana Jezusa»." Dz Ap 21,13

"Lecz ja wiem: mój Odkupiciel żyje, na ziemi wystąpi jako ostatni. Potem me szczątki skórą odzieje, i ciałem swym Boga zobaczę
27 To właśnie ja Go zobaczę, moje oczy ujrzą, nie kto inny; moje nerki już mdleją z tęsknoty." Job 19,25-27

Prawdziwa wiara patrzy poza grób. Job wierzył w zmartwychwstanie i miał niezachwianą pewność, że po śmierci zobaczy Boga i tęskni - wyczekuje tego dnia!