Polska Chrześcijańska Służba
e-mail: pchswarszawa@gmail.com

Pan Jezus wygłosił cykl kazań ludowi. W dobie internetu możemy posłuchać wielu mówców, kaznodziei. Często czas spędzony na wysłuchaniu ich przesłania może być dla nas błogosławieństwem, a czasami stratą czasu. Przyjrzyjmy się najllepszemu kaznodziei jakim jest Pan Jezus. Jego 8 kazań w formie błogosławieństw były ucztą duchową, dla tych którzy poświęcili swój czas i poszli na górę Tabor spotkać Pana.

 

***

Kazanie na Górze - Blogosławieństwa cz.1 wstęp

„Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. 2 Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:” Mat 5,1n

Wstęp:

Ewangelista Mateusz w rozdziale 1 przedstawił genealogię Jezusa, w 2 – Jego godność kiedy otrzymał złoto, kadzidło i mirrę (w. 9-11), w rozdziale 3 opisał chrzest, w rozdz. 4 Jego pokuszenie, z kolei w rozdz. 5 – Jego zwiastowanie.

W rozdziale 5 możemy wyróżnić::

  • Kaznodzieja
  • Kazalnica
  • Okoliczności
  • Kazanie

Ad. 1 Kaznodzieja: Jezus Chrystusa i Jego kwalifikacje

Jest wzorem kaznodziei „Jezus wyszedł na górę” i nauczał.

  • Był mądrym kaznodzieją, ponieważ miał Ducha bez miary (Jn 3,34) - wiedział co i komu mówić w danym czasie. Znał myśli słuchaczy, ich potrzeby. Polegał na Duchu Św., który objawiał mu stan wewnętrzny słuchaczy, chociaż ich nie znał. Używał słów napomnienia oraz słów pocieszenia. Chrystus znał serca swoich słuchaczy. Używał właściwych słów stosownie do ich potrzeb.
  • Był pełnym mocy kaznodzieją – On mówił z autorytetem „Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak ich uczeni w Piśmie” Mat 7,29

On miał moc obnażyć ukryte ludzkie grzechy jak np. Samarytanki i jej grzech cudzołóstwa „«Pójdźcie, zobaczcie człowieka, który mi powiedział wszystko, co uczyniłam: Czyż On nie jest Mesjaszem?»” Jn 4,29 Jezus swoje przesłanie kierował bezpośrednio do sumienia, nie do intelektu. Był w tym elokwentny i wrażliwy – znał doskonale ludzkie serca. Doskonale rozumiał ludzi, ponieważ sam był człowiekiem. Używał obosiecznego miecza Słowa, które rozcinało kamienne serca

  • Miał rezultaty jako kaznodzieja – po Jego nauczaniu nawracali się ludzie. „wielu uwierzyło w Niego” Jn 10,42 oraz „Niemniej jednak i spośród przywódców wielu w Niego uwierzyło” Jn 12,42 On miał „łaskę rozlaną na ustach” Ps 45,3 i tą łaskę wylewał na swoich słuchaczy. "A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym słowom łaski, które płynęły z ust Jego. I mówili: «Czy nie jest to syn Józefa?»" Łk 4,22 Gdy chciał otwierał ludzkie serca, do którego miała przystęp Jego nauka, jak np. w przypadku Lidii "Pan otworzył jej serce, tak że uważnie słuchała słów Pawła" Dz Ap 16,14
  • Był prawowiernym kaznodzieją – miał namaszczenie do misji od Ojca, który Go posłał „Oto Ja sam wydaję świadectwo o sobie samym oraz świadczy o Mnie Ojciec, który Mnie posłał»” Jn 8,18 Bez wyraźnego powołania nie ma prawdziwej i uznanej przez Boga służby. „I nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron” Hebr 5,4 Podobnie i Chrystus powołał apostołów, pasterzy i nauczycieli. To On obdarowuje nadzwyczajnymi darami w kościele. Czy otrzymane dary czy łaska są wystarczającym dowodem do sprawowania służby kaznodziejskiej? Nie! Słowo Boże rozróżnia obdarowanie od posłania. „jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani?” Rz 10,15 Jeśli dary byłyby wystarczające do ustanowienia usługującego, to ap. Paweł napisałby jakże mogliby im zwiastować, jeśliby nie zostali obdarzeni darami? Ale jest w Słowie napisane „jeśliby nie zostali posłani?”. Ten kto sprawuje służbę Bożą bez wyraźnego posłania wyraża nie tyle nie mądrą gorliwość o Boże sprawy, co dumę. Konsekwencje takiego jakże powszechnego stanu niepowołanych usługujących spadają nie tylko na bezprawnych kaznodziei, ale i słuchaczy. Samozwańczy kaznodzieje bez powołania Bożego są podobni do złodzieja. Okradają bowiem słuchaczy z błogosławieństw, którzy myślą, że są powołani, a w rzeczywistości nigdy nie zostali posłani przez Boga „Nie posłałem ich ani nie dawałem polecenia; w niczym też nie są pożyteczni dla tego narodu - wyrocznia Pana.” Jer 23,32

W dobie internetu jakże wiele razy słyszymy i widzimy mówców, kaznodziejów, nauczycieli, którzy mówią o Bogu, Biblii i duchowych sprawach, ale niestety nigdy nie zostali posłani przez Boga.

Ad 2. Kazalnica – „wyszedł na górę”. Pan Jezus nie miał umieszczonej na podeście dębowej kazalnicy. Prawo zostało dane na górze, i to Prawo zostało obwieszczone i wyjaśnione przez Jezusa na górze. Prawdopodobnie była to góra Tabor. Optymalne miejsce, aby rzesza ludzi mogła wygodnie usiąść i słyszeć każde Słowo jakie wypowiedział Chrystus.

Ad. 3 Okoliczności – zatłoczony lud z wyczekiwaniem patrzył co zrobi Jezus. Pan Jezus nie mógł stracić okazji do wygłoszenia kazania. Wiedział, że bez Słowa ludzie wyjdą puści. Miał troskę o ich stan duchowy. Troszczył się nie tylko o ich stracone dusze, ale także o ich ciało „Lecz Jezus przywołał swoich uczniów i rzekł: «Żal Mi tego tłumu! Już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. Nie chcę ich puścić zgłodniałych, żeby kto nie zasłabł w drodze».” Mat 15,32 To było Jego pokarmem i napojem, aby wykonywać wolę Ojca „Powiedział im Jezus: «Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał, i wykonać Jego dzieło.” Jn 4,34

Obserwując wzór służby Chrystusa można zauważyć, że obejmuje ona szukanie możliwości do czynienia dobra dla duszy. Modlitwa, zwiastowanie i studiowanie Bożego Słowa są niezbędne do wykonywania tej służby „ głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, [w razie potrzeby] wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz.” 2 Tym 4,2

Dlatego kiedy ap. Piotr widząc tłum rozpoczął zwiastowanie podczas którego 3000 dusz nawróciło się. „Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz.” Dz Ap 2,41

Jakie cechy powinni mieć usługujący, którzy mają troskę o duszę podobnie jak Chrystus miał?

  • Ich nakaz – Bóg nadał im prawo bycia ambasadorami „Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem!” 2 Kor 5,20
  • Ich tytuły – słudzy Chrystusa są nazwani: a) siewcami „Jeżeli więc my zasialiśmy wam dobra duchowe, to cóż wielkiego, że uczestniczymy w żniwie waszych dóbr doczesnych?” 1 Kor 9,11 Dlatego korzystają ze wszelkiej możliwości, by siać błogosławione ziarno Słowa Bożego. Siewca musi iść i siać, nieważne czy trafi na ziemię skalistą, które oznacza kamienne serce. b) gwiazdami – są nazwani światłością świata Mt 5,14

Ad. 4 Kazanie Pana Jezusa – składa się m.in. z 8 błogosławieństw – szczęśliwi ci, którzy są ubodzy w duchu, smucą się, łagodni, miłosierni, czystego serca itd.

Każde z tych błogosławieństw zostanie omówione jako odrębne kazanie.

Przejdżmy w odrębnym rozważaniu na pierwszego błogosławieństwa - "Szczęśliwi ubodzy w duchu".