Ludzie uwielbiają Boga na różny sposób, ponieważ są różne formy religijności. Interesującym faktem jest to, że Pismo św określa jakie jest akceptowalne uwielbienie Boga tzn. takie, które podoba się Jemu. On zawsze patrzy na nasze serce, a sposoby wyrażania uwielbiania Boga zależą od kultury, osobowości, preferencji itd. Są jednak cechy uwielbienia, które Bóg aprobuje i które powinny znaleźć się w naszym uwielbieniu. Jaki jest cel uwielbienia Boga? Czy uwielbienie służy naszemu samozadowoleniu czy jest czymś głębszym - doświadczeniem Bożej obecności nie tylko w głośnej i radosnej muzyce, ale też w cichym i łagodnym głosie Ducha Św., który mówi do naszego sumienia, przekonuje, poświadcza, wyciąga z depresji, prowadzi, doradza, przynosi radość i ulgę? Bez służby Ducha św. uwielbienie jest tylko koncertem, przedstawieniem, eventem, uroczystością, zabawą, imprezą. Krótkie rozważanie poniżej.

 Jednym z celów stworzenia człowieka przez Boga jest oddanie Mu czci, uwielbienie Go jako Stwórcy.

Uwielbienie jest bardzo szerokim tematem. Chrześcijanie uwielbiają Boga dziękując Mu za miłość, przebaczenie grzechów oraz szukając Jego woli w swoim życiu. Uwielbianie oznacza wywyższenie, czczenie, chwalenie, dziękczynienie, wyznawanie grzechów, czytanie Pisma św, modlenie się, uczestnictwo w ustanowieniach (chrzest przez zanurzenie oraz Wieczerza), a także śpiew i granie na instrumentach. Zgodnie z powyższym wywyższanie (praise, adoration) jest częścią uwielbiania. Uwielbianie wiąże się z uniżeniem się, poddaniem swojego życia Jego woli i kontroli,  wywyższeniem Go za to kim jest - koncentruje się na obiekcie wiary jakim jest Chrystus. Uwielbianie jest postawą serca.

Jako Boże stworzenie mamy za zadanie wzrastać w poznaniu i łasce Chrystusa. Prawdziwe uwielbienie jest możliwe tylko wtedy jeśli znamy tego, którego uwielbiamy. Ponadto akceptowalne uwielbienie przez Boga jest "w duchu i prawdzie" (Ew Jn 4,24) Dlatego bez służby Ducha Św w życiu wierzącego i zgodności wyznawanej wiary z prawdami Pisma Św. nie możemy mówić o prawdziwym uwielbieniu. Wszelkie ludzkie czy fizyczne próby uwielbienia przez zmysłowy sposób myślenia służą samozadowoleniu, ale nie przynoszą Bogu chwały. Pan Jezus powiedział o Duchu Św. "On mnie uwielbi" lub "otoczy chwałą" (Ew Jn 16,14). Dlatego obiektem uwielbienia jest Chrystus, a tym, który pomaga nam w uwielbieniu Chrystusa jest Duch Św. Jedynym akceptowalnym sposobem uwielbienia Chrystusa jest obecność Ducha św. - przez Niego wchodzimy w obecność Boga i wtedy śpiewamy, modlimy się, chwalimy Boga.

Istotnym elementem uwielbienia Boga jest uprzednie przygotowanie się na spotkanie z Nim - Ks Amosa 4,12

Jak przygotować się, by uwielbić Boga?

A) Osobista świętość wyrażona przez odrzucenie grzechów /podane niżej w 1 P 2,1/

B) pragnienie poznania Boga przez Słowo Boże

C) przychodzenie (zbliżanie się) do żywego Boga - jesteśmy zaproszeni do przyjścia do Niego "Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski" Heb 4,16

1 P 2,1-4 "Odrzuciwszy więc wszelkie zło, wszelki podstęp i udawanie, zazdrość i jakiekolwiek złe mowy, jak niedawno narodzone niemowlęta pragnijcie duchowego, niesfałszowanego mleka, abyście dzięki niemu wzrastali ku zbawieniu - jeżeli tylko zasmakowaliście, że słodki jest Pan*. ⁴ Zbliżając się do Tego, który jest żywym kamieniem, odrzuconym wprawdzie przez ludzi*, ale u Boga wybranym i drogocennym, wy również, niby żywe kamienie, jesteście budowani jako duchowa świątynia, by stanowić święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa"

Uwielbianie to także dziękczynienie. "Czci mnie ten, kto mi ofiaruje swoje podziękowanie" Ps 50,23 Uwielbianie to pochwalne pieśni "uroczystość ta miała się odbyć w atmosferze radości i wdzięczności, ze śpiewem" Neh 12,27, Hebr 13,15

Jeśli nie okazujemy Bogu wdzięczności, dziękczynienia i miłości nie jest to prawdziwe, biblijne uwielbienie. 

Uwielbienie wznosi się ponad chorobę, ucisk, próby Dz Ap 16,25n " ... stróż zamknął ich w lochu, a ich nogi zakuł w dyby. Około północy modlili się i śpiewali Bogu hymny". Ps 50,15 " wzywaj mnie w dniu niedoli, wybawię Cię, a ty oddasz mi cześć". 

Nie można prawdziwie uwielbiać Boga jeśli jesteśmy Jego wrogami - Ps 50,16-22

Jeśli nie doświadczasz w swoim życiu Jego dobroci, przebaczenia grzechów nie możesz Go uwielbiać w sposób akceptowalny (podobieństwo o 10 trędowatych). 

Kiedy uwielbienie będzie zaakceptowane przez Boga na podstawie Ps 145,1:

- poprzez decyzję osobistej lojalności - Ps 145,1 "wywyższać Cię będę mój Boże i Królu

Jeśli Bóg nie jest na tronie twojego życia nie możesz uwielbiać Go. Tam gdzie przychodzi Chrystus, tam zaczyna się Jego panowanie. Dlatego tak wiele razy Pan Jezus odnosi Niebo do swojego Królestwa. W tym Królestwie jest tylko jeden Król, a pozostali uznają w swoim zyciu Jego panowanie. "zmuszamy każdą myśl do posłuszeństwa Chrystusowi, dopóki wasze posłuszeństwo nie stanie się pełne" 2 Kor 10,5n

Dawid w Ps 141,1n podkreślał 4 x , że będzie codziennie uwielbiać Boga

Jak z wieloma przeciwnościami zmagał się, a mimo to dowodził ważności uwiebiania Go. Jak długo był w depresji, uciskach, mobbingu, nękaniu, biedzie, zdradzie w rodzinie i najbliższych współpracowników. Pomimo tego Dawid deklarował, że będzie nadal uwiebiał Boga. 

"zastawili sieć na moje stopy, zasiali niepokój, wykopali dół, sami jednak dosięgli tego dna. Gotowe jest moje serce, o Boże Będę Ci śpiewał i grał" Ps  57,7n i Ps 108,2 "gotowe jest serce moje, by uwielbiać Cię". 

- w uwielbieniu musi być szczerość "Bliski jest Pan wszystkim, którzy Go wzywają, wszystkim, którzy wzywają Go szczerze" Ps 145,17n

- rozumna wdzięczność Bogu - "będę błogosławił Bogu na wieki"  Modlitwa uwielbienia jest ze zrozumieniem, o czym dowodzi Dawid kiedy rozpoznał kto daje pokarm, zaopatruje codzienne potrzeby i  wtedy błogosławił Boga. Właściwym adresatem dziękczynienia powinien być wpierw sam Bóg, w drugiej kolejności kierujemy swoją wdzięczność  wobec instrumentów, których Bóg używa.Błogosławienie Boga przez Dawida wynikało z poznania charakteru Boga, sposobów Jego działania /nigdzie Dawid nie odnosił wydarzeń swojego życia jako dzieło przypadku/, objawionej Bożej woli. 

Z powyższego możemy wyciągnąć następujące wnioski: 

- im większe poznanie charakteru Boga tym łatwiej być posłusznym Bogu Ps 16,7 "będę błogosławił Pana, który udzielił mi rady, bo nawet w nocy pouczają mnie moje nerki". Dawid studiował charakter i działanie Boga i uwielbiał Go. Jest to jedyny sposób, by mieć więcej radości i szczęścia Ps 16,11 "dasz mi poznać drogę życia, pełnię radości przed Twoim obliczem". 

- dzięki poznaniu uwielbiamy Boga "w duchu i prawdzie" , gdzie prawdą jest Słowo Boże Ew. Jn 4,24 i 17,17

Pragnienie codziennego uwielbiania Boga - Ps 145,2 "każdego dnia będę Cię błogosławił i chwalił Twoje imię na wieki" 

- każdy dzień jest darem zbawiającej łaski jaki otrzymaliśmy od Niego

- każdy dzień jest dniem miłosierdzia 

Dawid wierzył w nieśmiertelność, ponieważ jak twierdził będzie chwalić Boga na wieki czyli nawet po śmierci. Bóg jest Bogiem żywych, a nie umarłych. Łk 20,37n "Bóg przecież nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych, bo dla niego wszyscy żyją" 

Wierzący, który potrafi błogosławić Bogu sam jest błogosławionym i charakteryzuje się:

- posłuszeństwem Słowu - Ps 112,1 "błogosławiony człowiek, który boi się Pana i ma upodobanie w jego przykazaniach"

- nie przeklina ani nie złorzeczy innym Mt 5,44 "błogosławcie tych, którzy was przeklinają"

- jest ubogacony ponieważ "błogosławieństwo Pana wzbogaca, własny trud niczego tutaj nie doda" Przyp Sal 10,22

- doświadczył błogosławieństwa przymierza łaski poprzez usunięcie grzechu - Ezech 36,25n " pokropię was wodą czystą i oczyszczę was od wszelkiej zmazy i od wszelkich bożków i dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza . Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań i według nich postępowali"

Największą ohydą dla Boga jest służeniem bożkom, którym może być np. miłość pieniędzy Mt 6,24

Iz 44,22 "usunąłem twe grzechy jak chmurę i twoje wykroczenia jak obłok, powróć do Mnie, bom cię odkupił". Bóg oczyszcza każdego kto do Niego przychodzi. 

1P2,24 "On sam w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo, abyśmy przestali być uczestnikami grzechów (obumarłwszy grzechom), żyli dla sprawiedliwości" 

To umieranie grzechów w przymierzu łaski jest ciągłym procesem w życiu doczesnym. Istnieje tutaj paradoks " kto chce zachować życie straci je, a kto straci swoje życie z mojego powodu, ten je zachowa" Łk 9,24

- Grzech umiera codziennie - Łk 9,23 "bierze krzyż codziennie" 

1 Kor 15,31 "zapewniam was, (....) że każdego dnia umieram" 

Proces umierania jest normalnym, duchowym procesem w życiu wierzącego

Znaczenie umierania w sensie biblijnym

- tego co światowe "oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą"  Mt 19,27

- naturalnych więzów krwi - tego co jest rodziną - "jeśli kto do mnie przychodzi, a nie ma w nienawiści swego ojca, matki,  żony, dzieci, nadto samego siebienie moze być moim uczniem" Łk 14,26

- tego co cielesne - "nie umiłowali swych dusz aż do śmierci" Ap Jn 12,11

W uwielbieniu Boga przeszkodą jest dobre mniemanie o samym sobie,  przesadne ufanie w swoje siły. Ap Piotr jest przykładem zadufania w sobie, zbyt wysokim mniemaniu o sobie. "choćby wszyscy zwątpili w Ciebie, ja nigdy nie zwątpię. choćby mi przyszło umrzeć z Tobą, nie wyprę się Ciebie" Mt 26,33.35  Bóg nie akceptuje ludzkiej mądrości, ponieważ taka mądrość unika krzyża. "chlubą jest dla nas świadectwo sumienia, bo w prostocie serca i szczerości wobec Boga,, a nie według mądrości doczesnej, lecz według łaski Bożej" 2 Kor 1,12 

Taka mądrość unika krzyża, ponieważ nasza wola kocha grzech ("idzie za ciałem w nieczystej żądzy i pogardę okazuje Władzy" 2 P 2,10). Z drugiej strony Ojciec posłał Baranka dzięki któremu mamy oczyszczenie w Jego krwi "krew Jezusa oczyszcza nas od wszelkiego grzechu" 1 Jn 1,7

"i mówcie: zbaw nas Boże zbawienia, zgromadź nas i uwolnij nas od pogan, abyśmy dziękowali (hebr yadah) święte imię Twoje i chwalili Cię ( hebr tehillah) w uwielbieniu"

Hebrajskie "yadah" oznacza dziękować, wyznawać imię Boże oraz wyznawać grzechy Przyp Sal 28,13

Hebrajskie "tehillah" oznacza pieśń uwielbienia jako akt publiczny.

Jak uwielbiamy Boga:

- w społeczności w bojaźni - Ps 22,24n  "chwalcie Pana wy, co się Go boicie, bójcie się Go całe potomstwo Jakuba. Bo On nie wzgardził ani się nie brzydził nędzą biedaka, ani nie ukrył przed nim swojego oblicza, i wysłuchał go, kiedy ten zawołał do Niego, dzięki Tobie moja pieśń pochwalna płynie w zgromadzeniu"

- przez dobre uczynki - Ew Mt 5,16

- przez przynoszenie owoców - Jn 15,8

- przez duchową jedność - Rz 15,6

- przez osobiste poświęcenie - 1 Kor 6,20 "dlatego uwielbiajcie Boga w waszym ciele i w waszym duchu, którzy jesteście Boży

Imię Pana będzie uwielbione przez dzieło wiary w naszym życiu - 2 Tes 1,10-12

Zanim prawdziwie uwielbimy Boga wpierw musimy poznać Go "chwalili święte imię Twoje"

Czym jest świętość Boga?

- "wzniosły w świętości" - Ex 15,11, "święte i czcigodne jest imię Jego" - Ps 111,9n

"święty jest Pan zastępów, pełna jest wszystka ziemia chwały Jego" - Iz 6,3

Jego moc jest potężna, Jego świętość czyni Go chwalebnym

Świętość Boga składa się z Jego doskonałej miłości, sprawiedliwości  i obrzydliwości zła - "Czyż nie jesteś odwieczny, o Panie, Boże mój Święty, który nie umierasz?* Na sąd go przeznaczyłeś, o Panie, Skało moja, zachowałeś dla wymiaru kary. ¹³ Zbyt czyste oczy Twoje, by na zło patrzyły, a nieprawości pochwalać nie możesz. Czemu jednak spoglądasz na ludzi zdradliwych i milczysz, gdy bezbożny połyka uczciwszego <od siebie>?" Habakuka 1,12n

Odpowiedzią na grzech człowieka  jest zapewnienie, że "oto zginie ten, co jest ducha nieprawego, a sprawiedliwy z wiary żyć będzie" Hab 2,4

- Bóg jest święty w naturze - Pan jest swięty we wszystkich swoich dziełach - Ps 145,17

- Bóg jest autorem świętości aniołów i człowieka "jam Pan, który was uświęcam" III  Ks Mojż 20,8

- Nie ma większej świętości od Boga -  Bóg jest doskonały w świętości - 1 Sam 2,2

Bóg nie ulega skażeniu z powodu grzechu. On karze wszelki grzech, ponieważ jest Sędzią - 2 Kor 5,9n

Grzech jest nieczystą rzeczą - Rz 1,23 oraz V Ks Mojż 7,25

Bóg nie przyjmuje uwielbienia od nieczystego lub co jest niezgodne z Jego Słowem, które jest prawdą Jn 17,17

Grzech bezcześci Jego świętość, dlatego "świętymi bądźcie, bo ja jestem święty" 1 P 1,16

Dwojakie znaczenie świetości 1/ co do równości nikt nie dorówna świętości Boga 2/ co do jakości - jest dostępna dla nas - jest w nas poprzez odrodzenie z góry bedąc uczestnikami Bożej, świętej natury 2 P 1,4 Jesteśmy uczestnikami Bożej natury nie w istocie, ale w Jego podobieństwie i dlatego jest w wierzących Boża łagodność, miłosierdzie, sprawiedliwość, kocha tak jak Bóg kocha. To nie tylko wzór świętości, ale zasady świętego życia "wykona całkowicie wolę moją" Dz Ap 13,22

Bóg wzywa nas, abyśmy byli podobni do Niego i Jego świętości - sprawiedliwość i świętość prawdy Ef 4,24 Nie mamy mówić tylko o świętości w sensie teoretycznym, ale ma być widoczna w naszym życiu

"święte szaty na cześć i dla ozdoby dla kapłanów" II Ks Mojż 28,2

Nie ma już składania ofiar według zasad Starego Przymierza, nie ma też starotestamentowych kapłanów. W Nowym Testamencie obowiązuje powszechne kapłaństwo wierzących, a składanie ofiar dotyczy "składania ofiar pochwalnych, które wyznają Jego imię" Hebr 13,15

Uświęceni jesteśmy przez krew Chrystusa, ilekroć wzywamy Jego imię i odwołujemy się do Jego krwi wyznając grzechy możemy doświadczyć przebaczenia i uwolnienia od wszystkich grzechów 1 Jn 1,9

To jest wielki cel Boga w tym świecie, aby uczynić każdego człowieka podobnym sobie w Jego świętości.

Duch Św stale mieszka w wierzących i przynosi nam święte namaszczenie "a wy macie namaszczenie od Świętego i wiecie wszystko" 1 Jn 2,20 zob. Jn14,23

Bez Ducha Św. nie ma uwielbienia Chrystusa, nie ma świętości, ani przekonania o brudzie i ohydzie grzechu, ani upamiętania i oczyszczenia z grzechów, ani odważnego zwiastowania Ewangelii, ani zwycięskiego życia wiary.

Bogu niech będą dzięki, że nie jesteśmy sami, ale mamy tak wspaniałego Pomocnika i Pocieszyciela jakim jest Duch św.

"Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem" Jn 6,63