Czy zastanawiałeś się nad tym, że Bóg woli bardziej posłuszeństwo niż ofiarę? Uważne słuchanie Jego Słowa jest jedną z form uwielbienia Go. Posłuszeństwo jest jedynym dowodem naszej miłości do Boga. Jakie posłuszeństwo zostanie przyjęte przez Boga? Dlaczego posłuszeństwo i wiara są ze sobą powiązane? Jeśli chcesz wzrastać w wierze zacznij codziennie praktykować posłuszeństwo Jego Słowu

* * *

„Uważajcie i słuchajcie, Izraelu; dzisiaj stałeś się ludem Pana, Boga twego. Będziesz więc posłuszny głosowi Pana, Boga swego, i wypełniał Jego przykazania’. Deut 27,9-10.

Jakiego obowiązku wymaga od człowieka Bóg?

Posłuszeństwo Jego objawionej woli.

Nie wystarczy słuchać głosu Boga, ale musimy być posłuszni. Posłuszeństwo jest częścią czci, jaką jesteśmy winni Bogu. „Jeżeli więc ja jestem Ojcem, gdzie jest mój honor?” Mal 1:6. Posłuszeństwo niesie ze sobą życiodajną krew religii. „Bądźcie posłuszni głosowi Pana Boga” i czyńcie Jego przykazania.

Posłuszeństwo bez wiedzy jest ślepe, a wiedza bez posłuszeństwa jest ułomna. Rachela była piękna z wyglądu, ale będąc niepłodną, ​​powiedziała: „Dajcie mi dzieci, bo inaczej umrę”, więc jeśli wiedza nie wyda dziecka posłuszeństwa, umrze. „Lepsze jest posłuszeństwo niż ofiara”. 1 Sam 15, 22. Saul myślał, że wystarczy mu składanie ofiar, chociaż złamał przykazanie Boże; ale „posłuszeństwo jest lepsze niż ofiara”. Bóg odrzuca ofiarę, jeśli brakuje posłuszeństwa. „Nie mówiłem waszym ojcom o całopaleniach, ale im to przykazałem, mówiąc: Słuchajcie mojego głosu”. Jer. 7,22. Bóg nakazał religijne obrzędy kultu; aby nauczyć swój lud posłuszeństwa i szukał głównie posłuszeństwa - bez którego poświęcenie, ofiary, obrzędy były jedynie pobożnym szaleństwem.

Celem, dla którego Bóg dał nam swoje prawa, jest posłuszeństwo. „Wykonujcie moje sądy i przestrzegajcie moich rozporządzeń”. Lev 18,4. Dlaczego król ogłasza edykt, jeśli nie ma obowiązku przestrzegania go?

Jaka jest zasada posłuszeństwa?

Słowo pisane. To jest właściwe posłuszeństwo, którego wymaga Słowo; nasze posłuszeństwo musi odpowiadać Słowu, tak jak kopia odpowiada oryginałowi. Można być religijnie gorliwym, alw jeśli nie jest to zgodne ze Słowem, nie jest posłuszeństwem, ale uwielbieniem swojej woli. "mają gorliwość dla Boga, ale gorliwość nierozsądną; Bo nie znając usprawiedliwienia, które pochodzi od Boga, a własne usiłując ustanowić, nie podporządkowali się usprawiedliwieniu Bożemu. Albowiem końcem zakonu jest Chrystus, aby był usprawiedliwiony każdy, kto wierzy." Rz 10,2-4

Papieskie tradycje, które nie mają oparcia w Słowie, są odrażające; a Bóg powie: ‛Kto zażądał tego z twojej ręki?’ Iz 1,12. Apostoł potępia oddawanie czci aniołom, które było wyrazem pokory. Kol 2,18. Żydzi mogliby pójść do Boga przez różnych pośredników; w swoim szacunku i pokorze upadliby na twarz lub zgieli kolana przed tym pośrednikami, np. aniołami, prosząc ich, aby przedstawili swoje prośby Bogu. Jednak taki pokaz pokory Bóg nienawidzi najbardziej, ponieważ nie ma żadnego Słowa, które by uzasadniało, że są inni pośrednicy, którzy prowadzą do Niego, za wyjątkiem Chrystusa. (2Tym 2,5).

Jakie składniki naszego posłuszeństwa sprawiają, że jest ono akceptowalne?

(1) To musi być wolne i radosne, albo jest to religijna, zewnętrzna pokuta, a nie ofiara. „Jeśli będziecie chętni i posłuszni.” Iz 1,19. Chociaż służymy Bogu ze słabością, może to być z ochotą. Lubisz patrzeć, jak twoi słudzy radośnie wykonują swoją pracę. Zgodnie z prawem Bóg ma upodobanie w dobrowolnej ofierze. Deut 16,10. Obłudnicy są posłuszni Bogu niechętnie i wbrew swojej woli; dobrze czynią, ale niechętnie. Kain przyniósł swoją ofiarę, ale nie serce. To jest prawdziwa zasada, czego serce nie zrobi, tego nic /żadne dobre uczynki/ na zewnętrz nie zdobi. Gotowość jest duszą posłuszeństwa. Bóg czasami akceptuje gotowość bez pracy, ale nigdy pracę bez chęci. Radość pokazuje, że w obowiązku jest miłość; a miłość jest dla naszej pracy i służby tym, czym słońce dla owoców; zmiękcza je i sprawia, ze dojrzewają i ​​lepiej smakują.

(2) Posłuszeństwo musi być pobożne i żarliwe. „Płonący duchem” Rz 12, 11. Jak woda, która się gotuje; tak serce musi wrzeć gorącymi uczuciami w służbie Bogu. Chwalebni aniołowie, którzy płoną w żarliwości i pobożności, nazywani są serafinami, są wybrani przez Boga, aby służyć Mu w niebie. Ślimak pod zakonem był nieczysty, ponieważ był leniwym stworzeniem. Posłuszeństwo bez żarliwości jest jak ofiara bez ognia. Dlaczego nasze posłuszeństwo nie miałoby być żywe i żarliwe? Bóg zasługuje na kwiat i siłę naszych uczuć. Domicjan nie chciał, aby jego posąg był wyrzeźbiony w drewnie lub żelazie, ale wykonany ze złota. Żywe uczucia tworzą złotą pracę i służbę. To żarliwość sprawia, że ​​posłuszeństwo jest akceptowalne. Eliasz był pałający duchem, a jego modlitwa otwierała i zamykała niebo; i znowu się modlił, a ogień spadł na jego wrogów. 2 Królewska 1,10. Modlitwa Eliasza sprowadziła ogień z nieba, ponieważ będąc żarliwą, niosła ogień do nieba;

(3) Posłuszeństwo musi być rozległe, musi obejmować wszystkie przykazania Boże. „Wtedy nie będę zawstydzony (po hebrajsku, lo Ehosh, zawstydzony), gdy będę szanował wszystkie twoje przykazania.” Ps 119, 6. Wszystkie wymagania Boże wymagają jednakowego wysiłku. Na wszystkich Bożych przykazaniach jest pieczęć boskiego autorytetu, a jeśli decyduję się na przestrzeganie jednego przykazania, ponieważ Bóg tak nakazuje, to muszę być posłuszny wszystkim. Prawdziwe posłuszeństwo przenika wszystkie obowiązki religijne, jak krew we wszystkich żyłach. Dobry chrześcijanin sprawia, że ​​pobożność Ewangelii i równość moralna są wzajemnie powiązane. W tym niektórzy odkrywają swoją hipokryzję: będą posłuszni Bogu w pewnych rzeczach, które są łatwiejsze i mogą podnieść ich reputację; ale inne rzeczy pozostawiają niedokończone lub ignorują je. „Jednego ci brakuje”, Mk 10,21. Herod słuchał Jana Chrzciciela, ale nie porzucił swojego kazirodztwa. Niektórzy będą się modlić, ale nie będą dawać jałmużny, inni będą dawać jałmużnę, ale się nie modlą. „Dajecie dziesięcinę z mięty i anyżu, a opuściliście to, co ważniejsze: Prawo, sąd, miłosierdzie i wiarę”. Mt 23, 23. Borsuk ma jedną nogę krótszą od drugiej; więc są one krótsze w niektórych obowiązkach niż w innych. Bóg nie przyjmuje takich sług, którzy wykonują jedną część pracy, którą im zlecił, a drugą pozostawiają niewykonaną.

(4) Posłuszeństwo musi być szczere. Musimy w nim dążyć do chwały Bożej. Celem naszego posłuszeństwa nie może być zagłuszenie sumienia lub uzyskanie poklasku lub szukanie własnej chwały lub wyróżnienia; ale abyśmy mogli wzrastać bardziej na podobieństwo Boga i przynosić Mu więcej chwały. „Wszystko czyńcie na chwałę Bożą”. 1 Kor 10,31. To, co zniweczyło wiele chwalebnych czynów i sprawiło, że utraciły one swoją nagrodę, to błędne zamiary ludzi. Faryzeusze dawali jałmużnę, ale dęli w trąby, aby zyskać chwałę ludzką. Mat 6,2. Jałmużna powinna świecić, ale nie płonąć. Jehu dobrze spisał się w zniszczeniu czcicieli Baala i Bóg go za to pochwalił; ale ponieważ jego cele nie były dobre, Bóg uznał to za nic lepszego niż morderstwo. „Pomszczę krew Jizreel na domu Jehu”. Oz 1,4. Patrzmy na nasze cele w posłuszeństwie; możliwe, że słuszne jest działanie, ale serce, które łatwo zwieść ma inne, mniej zaszczytne cele. 2 Kron 25, 2. Amazjasz czynił to, co słuszne w oczach Pana, ale nie z doskonałym sercem. W posłuszeństwie należy przede wszystkim zwracać uwagę na dwie rzeczy: zasadę i cel. Chociaż czasami dziecko Boże nie radzi sobie z posłuszeństwem, ma właściwy cel.

(5) Posłuszeństwo musi być w Chrystusie i przez Chrystusa. „On sprawił, że zostaliśmy przyjęci w Umiłowanym”. Ef 1,6. Nie nasze posłuszeństwo, lecz zasługi Chrystusa sprawiają, że jesteśmy zaakceptowani. W każdej części uwielbienia Boga musimy przedstawiać Chrystusa Bogu, który jest w centralnym miejscu naszej wiary. Jeśli nie służymy Bogu w ten sposób, mając nadzieję i ufność w zasługi Chrystusa, raczej Go prowokujemy niż mu się podobamy. Gdy król Ozjasz ofiarował kadzidło bez kapłana, Bóg rozgniewał się na niego i dotknął go trądem (2 Kron. 26,20); Kiedy więc nie przychodzimy do Boga w Chrystusie i przez Chrystusa, ofiarujemy Mu kadzidło bez kapłana, a czego innego możemy się spodziewać, jak nie surowej nagany?

(6) Posłuszeństwo musi być stałe. „Błogosławiony [ten], który postępuje sprawiedliwie przez cały czas”. Ps 106,3. Prawdziwe posłuszeństwo nie jest jak chwilowy przypływi. To jest jak ogień na ołtarzu, który zawsze się pali. Lev 6,13. Posłuszeństwo obłudników trwa tylko do pewnego czasu; jest jak pisanie patykiem na piasku na plaży, które szybko się zmywa; ale prawdziwe posłuszeństwo jest stałe. Chociaż spotykamy się z utrapieniami, musimy trwać w naszym posłuszeństwie. „Sprawiedliwy będzie się trzymał swojej drogi”. Job 17,9. Ślubowaliśmy stałość; ślubowaliśmy wyrzec się przepychu i próżności tego świata i walczyć aż do śmierci pod sztandarem Chrystusa. Kiedy sługa zawrze przymierze ze swoim panem, a umowy są podpisane, nie można ich cofnąć; tak więc przy chrzcie zawierane są przyrzeczenia, a w Wieczerzy Pańskiej przymierza są odnawiane i skalowane z naszej strony, abyśmy byli wierni i stali w naszym posłuszeństwie; dlatego musimy naśladować Chrystusa, który stał się posłuszny aż do śmierci. Flp 2,8. Korona włożona na głowę wytrwałości. „Kto zachowa moje dzieła aż do końca, dam mu gwiazdę poranną” Ap 2,26-28.

Zastosowanie 1.

To potępia tych, którzy żyją w sprzeczności z tekstem i zrzucili jarzmo posłuszeństwa. „Co do słowa, któreś nam powiedział w imieniu Pana, nie usłuchamy cię”. Jer 44, 16. Bóg nakazuje ludziom modlić się w swoich rodzinach, ale oni żyją w całkowitym zaniedbaniu tej modlitwy; każe im uświęcać szabat, ale oni tego dnia idą za swoimi przyjemnościami; każe im powstrzymywać się od pojawienia się grzechu, ale oni nie powstrzymują się od czynu; żyją w akcie zemsty i w akcie nieczystości. Jest to wielka pogarda dla Boga; to bunt, a bunt jest jak grzech czarów.
Skąd bierze się to, że ludzie nie są posłuszni Bogu? Znają swój obowiązek, ale go nie wykonują.

(1) Brak posłuszeństwa Bogu wynika z braku wiary. „Kto uwierzył naszemu opowiadaniu?” (Iz 53,1). Czy ludzie wierzyli, że grzech jest tak gorzki, że piekło podąża za nim, czy nadal będą trwać w grzechu? Gdyby wierzyli, że jest taka nagroda dla sprawiedliwych, że pobożność jest zyskiem, czy nie dążyliby do niej; ale są ateistami, nie w pełni przekonanymi do tych rzeczy; dlatego nie są posłuszni. Arcydziełem Szatana, jego siecią ściągającą miliony do piekła, jest utrzymywanie ich w niewierności; wie, że jeśli tylko zdoła powstrzymać ich od uwierzenia w prawdę, to na pewno powstrzyma ich od posłuszeństwa wobec niej.

(2) Brak posłuszeństwa Bogu wynika z braku samozaparcia. Bóg nakazuje jedno, a pożądliwości ludzkie nakazują co innego; i raczej umrą, niż zaprą się swoich pożądliwości. Jeśli nie można zaprzeczyć pożądaniu, Bogu nie można być posłusznym.

Zastosowanie 2

Słuchaj głosu Boga. To jest piękno chrześcijanina.
Jakie są najważniejsze argumenty lub zachęty do posłuszeństwa?

(1) Posłuszeństwo czyni nas cennymi dla Boga, Jego ulubieńców. „Jeśli będziecie posłuszni memu głosowi, będziecie dla mnie osobliwym skarbem ponad wszystkich ludzi”; będziecie moim udziałem, moimi klejnotami, moim oczkiem w głowie. Ex 19,5. „Dam królestwa za wasz okup” Iz 43,3.

(2) Nic nie jest stracone przez posłuszeństwo. Bycie posłusznym woli Bożej ochrania nas i kształtuje w nas Boży charakter (Gal 4,19). [1] Jeśli chcesz otrzymać błogosławieństwo bądź posłuszny Bogu. „Jeżeli będziesz słuchał głosu Pańskiego, aby wypełniać wszystkie jego przykazania, będziesz błogosławiony na polu, błogosławiony będzie twój kosz i twój skarb.” Deut 28,1.3.5 Przez posłuszeństwo Bogu przychodzi obietnica dobrobytu. [2] Czy otrzymalibyśmy błogosławieństwo w naszych duszach? Bądźmy posłuszni Bogu. Bądź posłuszny, a będę twoim Bogiem’. Jer 7, 23. Mój Duch będzie twoim przewodnikiem, uświęcaczem i pocieszycielem. Chrystus „stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy są Mu posłuszni”. Heb 5,9. Podobając się Bogu, podobamy się sobie; podczas gdy my dajemy mu obowiązek, on daje nam posag. Jesteśmy skłonni powiedzieć, jak Amazjasz: „Co zrobimy za sto talentów?” 2 Kron. 25,9. Nic nie tracisz będąc posłusznym. Posłuszny syn ma ustalone dziedzictwo. Bądź posłuszny, a będziesz miał królestwo. „Upodobało się waszemu Ojcu dać wam królestwo” (Łk 12, 32).

(3) Jakim grzechem jest nieposłuszeństwo! [1] Jest to grzech irracjonalny, jest działaniem wbrew rozsądkowi . Nie jesteśmy w stanie przeciwstawić się Bogu. „Czy jesteśmy silniejsi od Niego?”. Czy grzesznik pójdzie zmierzyć się z Bogiem? 1 Kor 10, 22. On jest Ojcem Wszechmogącym, który może dowodzić legionami. Jeśli nie mamy siły, by mu się przeciwstawić, nieracjonalne jest nieposłuszeństwo. Jest to irracjonalne, ponieważ jest sprzeczne z wszelkim prawem i słusznością. Od Niego utrzymujemy się na co dzień; w Nim żyjemy i poruszamy się. Czy nie chodzi tylko o to, że żyjąc według Niego, powinniśmy żyć dla Niego? że tak jak On daje nam zaopatrzenie, tak i my powinniśmy okazywać mu naszą wierność?

[2] Jest to grzech destrukcyjny. „Objawi się Pan Jezus z nieba wraz z potężnymi aniołami w ogniu płomienistym, wymierzając karę tym, którzy nie są posłuszni ewangelii.” 2 Tes 1,7.8 Kto nie chce słuchać woli Bożej w rozkazywaniu, ten będzie pewny i posłuszny Jego woli w karaniu. Podczas gdy grzesznik myśli o zerwaniu pęta posłuszeństwa, przekręca sznur dla własnego potępienia i ginie bez wymówki. „Sługa, który znał wolę swego pana i nie postępował zgodnie z jego wolą, poniesie wielką chłostę”. Łk 12,47. Bóg powie: „Dlaczego nie usłuchaliście? wiedziałeś, jak czynić dobrze, ale nie zrobiłeś; dlatego twoja krew jest na twojej głowie.
Jakich środków powinniśmy użyć, aby być posłusznym?

(1) Godne rozważenia: Zastanów się, że Boże przykazania nie są ciężkie: On nie nakazuje nic nierozsądnego. 1 Jn 5,3. Łatwiej jest być posłusznym przykazaniom Bożym niż grzeszyć. Przykazania grzechu są uciążliwe — niech człowiek jest pod władzą jakiejkolwiek żądzy, jakże się męczy! Jakie niebezpieczeństwa podejmuje, narażając nawet swoje zdrowie i duszę, aby mógł zaspokoić swoje żądze! Jakie żmudne podróże odbył Antioch Epifanies, prześladując Żydów! ‛Męczą się popełnianiem niegodziwości’, a czyż nie łatwiej jest przestrzegać przykazań Bożych? Chryzostom mówi, że cnota jest łatwiejsza niż występek; wstrzemięźliwość jest mniej uciążliwa niż pijaństwo. Niektórzy poszli z mniejszym bólem do nieba, inni do piekła.
Bóg nie nakazuje niczego poza tym, co jest pożyteczne. „A teraz, Izraelu, czegóż Pan żąda od ciebie, jeśli nie tego, abyś się bał Pana, Boga twego, i przestrzegał jego ustaw, które ja ci dzisiaj nakazuję, dla twojego dobra?” Deut 10,12.13.

Posłuszeństwo Bogu jest nie tyle naszym obowiązkiem, co przywilejem; Wzywa nas do upamiętania; i dlaczego? Aby nasze grzechy zostały zgładzone. DzAp 3,19. Nakazuje nam wierzyć: a dlaczego? Abyśmy mogli być zbawieni. DzAp 16,31. W każdym przykazaniu jest miłość: tak, jakby król kazał jednemu ze swoich poddanych wykopać kopalnię złota, który znalazłwszy złoto zabiera je dla siebie.

(2) Żarliwa prośba. Błagaj Ducha św. o pomoc, aby prowadził cię w posłuszeństwie. Duch Boży sprawia, że ​​posłuszeństwo jest łatwe i przyjemne. Jeśli magnes przyciąga żelazo, nie będzie trudno się poruszyć; więc jeśli Duch Boży ożywia i pociąga serce, nie jest trudno być posłusznym. Kiedy wieje wichura Ducha, płyniemy pełną parą w posłuszeństwie. Zamień jego obietnicę w modlitwę. „Ducha mego dam do waszego wnętrza i sprawię, że będziecie postępowali według moich przykazań” Ez 36,27. Obietnica dodaje nam otuchy, Duch sprawia, że ​​jesteśmy posłuszni.