Wiele mówi się o miłości. Wiemy, że posłuszeństwo Bogu jest dowodem naszej miłości do Niego. Ale czym jest sama miłość? Czy naprawdę kwintesencją Dekalogu jest miłość do Boga i bliźnich, a nie legalistyczne i surowe nakazy i zakazy? Jaka jest natura tej miłości oraz jakie cechy ma chrześcijanin, który kocha Boga? Wielu mówi, że miłuje Boga, ale czy jest to miłość którą Bóg przyjmuje? Dlatego poniżej w dalszym rozważaniu test prawdziwej miłości do Boga.

* * *

Z zasady posłuszeństwo prawu moralnemu ujętym w Dziesięciu Przykazaniach, jest środkiem okazania szacunku i miłości Jedynemu Bogu oraz miłości drugiemu człowiekowi.

Jaka jest zatem kwintesencja Dziesięciu Przykazań?

Podsumowaniem Dziesięciorga Przykazań jest miłować Pana Boga naszego z całego serca, z całej duszy, ze wszystkich sił i z całego umysłu, a bliźniego swego jak siebie samego. „Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą i całą swoją mocą.” Deut 6, 5. Obowiązkiem, do którego się wzywa, jest miłość, tak, siła miłości „całym swoim sercem Bóg nie straci nic z naszej miłości. Miłość jest duszą religii i tym, co stanowi o prawdziwym chrześcijaninie. Miłość jest królową łask; lśni i błyszczy w oczach Boga, jak drogocenne kamienie na napierśniku Aarona.

Czym jest miłość?

Jest to święty ogień rozpalony w naszych myślach i uczuciach, dzięki któremu chrześcijanin jest mocno prowadzony za Bogiem jako najwyższym dobrem.

Co jest poprzednikiem miłości do Boga?

Poprzednikiem miłości jest poznanie - wiedza. Duch oświeca zrozumienie i odkrywa piękno mądrości, świętości i miłosierdzia w Bogu; i to są Jego atrybuty, które przyciągają miłość do Boga; ci, którzy nie znają Boga, nie mogą Go kochać; jeśli słońce zachodzi w intelekcie, w uczuciach musi być noc.

Na czym polega formalna natura miłości?

Natura miłości polega na rozkoszowaniu się przedmiotem. "Zachwyt kochanka w ukochanej" Akwinata. To jest kochanie Boga, rozkoszowanie się Nim. „Raduj się też w Panu” (Ps 37, 4), jak oblubienica rozkoszuje się swymi klejnotami. Łaska zmienia cele i rozkosze chrześcijanina.

Jak należy kwalifikować naszą miłość do Boga?

(1) Jeśli jest to szczera miłość, kochamy Boga całym sercem. „Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem”. Bóg będzie miał całe serce. Nie wolno nam dzielić naszej miłości między Niego a grzech. Prawdziwa matka nie chciałaby podzielić dziecka, ani też Bóg nie podzieli serca; to musi być całe serce.

(2) Musimy kochać Boga właściwie dla Niego samego, dla Jego własnych wrodzonych doskonałości. Musimy go kochać za jego piękność. „Miłością nierządnicy jest kochać bardziej pieniądze niż osobę”. Obłudnicy kochają Boga, ponieważ daje im zboże i wino: musimy kochać Boga za to kim jest; za te lśniące doskonałości, które w Nim są.

(3) Musimy kochać Boga ze wszystkich sił, w tekście hebrajskim, z całą naszą gwałtownością; musimy kochać Boga, tak bardzo, jak tylko potrafimy. Chrześcijanie powinni być jak serafini, płonący świętą miłością. Nigdy nie będziemy w stanie kochać Boga tak bardzo, jak na to zasługuje. Aniołowie w niebie nie mogą kochać Boga tak bardzo, jak na to zasługuje.

(4) Miłość do Boga musi być aktywna w swojej sferze. Miłość jest pracowitym uczuciem; sprawia, że ​​głowa studiuje dla Boga, ręce pracują, nogi biegną drogami Jego przykazań. Nazywa się to pracą miłości. 1 Tes 1, 3. Maria Magdalena miłowała Chrystusa i wylewała na Niego swoje maści. Wydaje nam się, że nigdy nie robimy wystarczająco dużo dla osoby, którą kochamy.

(5) Miłość do Boga musi być najwyższa. Bóg jest esencją piękna, całym rajem rozkoszy; i musi mieć pierwszeństwo w naszej miłości. Nasza miłość do Boga musi być ponad wszystko inne, tak jak oliwa unosi się nad wodą. Musimy kochać Boga ponad majątek i rodzinę. Wielka jest miłość do najbliższych. Przykładem jest kobieta Pero, która potajemnie karmiła piersią własnego ojca Cymona po tym, jak został on skazany na śmierć przez zagłodzenie, ponieważ ukradł bochenek chleba. Ale nasza miłość do Boga musi przewyższać ojca i matkę. Mt 10,37. Możemy dać stworzeniu mleko naszej miłości, ale Bóg musi mieć śmietankę. Małżonka zachowuje sok ze swoich granatów dla Chrystusa. PnP 8,2.

(6) Nasza miłość do Boga musi być stała, jak ogień lub puls w naszych żyłach, który dopóty wyczuwamy, dopóki istnieje życie. „Wody wielkie nie mogą ugasić miłości”, a nie wody prześladowań. PnP 8, 7. „Zakorzenieni w miłości”. Ef 3, 17. Gałąź, która nie wyrasta na korzeniu, usycha; tak miłość, aby nie umarła, musi być dobrze zakorzeniona.

Jakie są widoczne znaki naszej miłości do Boga?

Jeśli kochamy Boga, nasze pragnienia będą podążać za Nim. „Pragnieniem duszy naszej jest twoje imię” (Iz 26, 8). Kto miłuje Boga, oddycha po obcowaniu z Nim. „Dusza moja pragnie Boga żywego”. Ps 42, 2. Zakochani pragną często ze sobą naradzać się. Ten, kto kocha Boga, pragnie przebywać w Jego obecności; co jest przedsmakiem nieba. Ci, którzy nie pragną spotykać się z Nim w Jego Słowie, nie mają miłości do Boga. Przykładem takiej miłości jest Mary Jones - walijska dziewczyna, która w wieku piętnastu lat przeszła 40 km boso, aby poczytać kopię walijskiej Biblii od Thomasa Charlesa, ponieważ jej nie miała. Historia Mary Jones i jej Biblii zainspirowała założenie Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego.

Drugim widocznym znakiem jest to, że ten, kto kocha Boga, nie może znaleźć zadowolenia w niczym bez Niego. Daj obłudnikowi, który udaje, że kocha Boga zboże i wino, a będzie zadowolony bez Boga; ale dusza rozpalona miłością do Boga nie może być bez Niego. Łaskawa dusza może obejść się bez zdrowia, ale nie może obejść się bez Boga, który jest zdrowiem jej oblicza. Ps 43:5.
Gdyby Bóg powiedział do duszy, która Go całkowicie miłuje: „Uspokój się, płyń w przyjemnościach, pociesz się rozkoszami świata; ale nie będziesz się cieszył moją obecnością: to by go nie zadowoliło. Nie, gdyby Bóg powiedział: „Pozwolę ci zostać wziętym do nieba, ale przeniosę się do innego pokoju i nie zobaczysz mojej twarzy”, nie zadowoliłoby to duszy. Życie bez Boga jest piekłem. Filozof mówi, że nie może istnieć złoto bez wpływu słońca; z pewnością nie może być złotej radości w duszy bez słodkiej obecności i wpływu Boga.

Trzecim widocznym znakiem jest to, że ten, kto kocha Boga, nienawidzi tego, co oddziela go od Boga, a jest to grzech. Grzech sprawia, że ​​Bóg zakrywa swoje oblicze; jest przeszkodą, która rozdziela przyjaciół; dlatego przeciw niemu skierowana jest zaciekłość chrześcijańskiej nienawiści. „Nienawidzę wszelkiej fałszywej drogi.” Ps 119, 128. Nie można pogodzić czegoś co jest na przeciwległych biegunach; nie można kochać zdrowia, a jednocześnie nie nienawidzić trucizny; tak więc nie możemy kochać Boga, ale musimy nienawidzić grzechu, który zniszczyłby naszą społeczność z Nim.

Czwartym widocznym znakiem jest współczucie. Przyjaciele, którzy się kochają, opłakują zło, które spotyka ich nawzajem. Homer, opisując smutek Agamemnona, gdy został zmuszony do złożenia w ofierze swojej córki, przyprowadza wszystkich swoich przyjaciół płaczących wraz z nim i towarzyszących mu w żałobie przy składaniu ofiary. Kochankowie wspólnie przeżywają żałobę. Jeśli mamy w sercu prawdziwą miłość do Boga, nie możemy nie smucić się z powodu tych rzeczy, które Go zasmucają; weźmiemy sobie do serca jego hańby; przepych, pijaństwo, pogarda dla Boga i wiary. „Rzeki wód płyną mi z oczu” itd. Ps 119,136. Niektórzy mówią o grzechach innych i śmieją się z nich; ale z pewnością nie mają miłości do Boga, kto może śmiać się z tego, co zasmuca Jego Ducha! Czy kocha swojego ojca, ten który potrafi śmiać się, słysząc o nim słowa pozbawione szacunku i bezpodstawne zarzuty?

Piątym widocznym znakiem jest to, że ten, kto miłuje Boga, stara się uczynić Go miłym dla innych. Nie tylko podziwia Boga, ale przemawia w Jego uwielbieniu, aby zwabić i przyciągnąć innych do siebie. Zakochana będzie chwalić swego kochanka. Zakochana małżonka wychwala Chrystusa, wygłasza mowę o Jego wartości, aby przekonać innych do zakochania się w Nim. „Jego głowa jest jak najczystsze złoto”. PnP 5, 11. Prawdziwa miłość do Boga nie może milczeć, będzie wymowna w przedstawianiu Jego miłości i chwały. Nie ma lepszego znaku miłości do Boga, niż sprawianie, by wydawał się piękny i przyciąganie do siebie innych, którzy nie skosztowali słodyczy Jego miłości.

Szóstym widocznym znakiem jest to, że ten, kto kocha Boga, gorzko płacze z powodu swojej nieobecności. Maria przychodzi z płaczem: „Zabrali mi Pana.” Jn 20,13 Jeden woła: „Moje zdrowie się skończyło!”, inny: „Mój majątek przepadł!”, ale ten, kto miłuje Boga, woła: „ Mój Bóg odszedł! Nie mogę cieszyć się tym, którego kocham’. Co mogą zrobić wszystkie światowe wygody, kiedy Bóg jest nieobecny? To jest jak stypa, na którym jest dużo mięsa, ale bez wiwatów. „Chodziłem w żałobie bez słońca”. Job 30,28. Jeśli Rachel bardzo opłakiwała stratę swoich dzieci, to jaka zasłona może przyćmić smutek tego chrześcijanina, który utracił słodką obecność Boga? Taka dusza wylewa strumienie łez; a kiedy lamentuje, zdaje się mówić do Boga: „Panie, jesteś w niebie, słuchając melodyjnych pieśni i triumfu aniołów; ale ja siedzę tutaj w dolinie łez, płacząc, że odszedłeś. Och, kiedy przyjdziesz do mnie i ożywisz mnie światłem swego oblicza! Lub, Panie, jeśli nie chcesz przyjść do mnie, pozwól mi przyjść do Ciebie, gdzie będę miał wieczny uśmiech na Twojej twarzy w niebie i nigdy więcej nie będę narzekał, że „Mój umiłowany odszedł”.

Siódmym widocznym znakiem jest to, że ten, kto kocha Boga, jest gotów czynić i cierpieć dla Niego. Podporządkowuje się przykazaniom Boga, poddaje się Jego woli. Podpisuje się pod jego poleceniami. Jeśli Bóg każe mu umartwiać grzech, kochać swoich wrogów, być ukrzyżowanym dla świata, jest posłuszny. Próżną rzeczą jest dla człowieka mówić, że kocha Boga i lekceważyć Jego przykazania. Poddaje się jego woli. Jeśli Bóg chce, aby cierpiał ze względu na Swoje imię, nie kwestionuje tego, ale jest posłuszny. „Miłość wszystko przetrzyma” 1 Kor 13, 7. Miłość sprawiła, że ​​Chrystus cierpiał za nas, a miłość sprawi, że my za Niego będziemy cierpieć. To prawda, że ​​każdy chrześcijanin nie jest męczennikiem, ale ma w sobie ducha męczeństwa; ma skłonność do cierpienia, jeśli Bóg go do tego wezwie. „Jestem gotów, aby mnie ofiarowano” 2 Tym 4,6. Nie tylko cierpienia były przygotowane dla Pawła, ale on był przygotowany na cierpienia. "A oni zwyciężyli go przez krew Baranka i przez słowo świadectwa swojego, i nie umiłowali życia swojego tak, by raczej je obrać niż śmierć" Obj 12:11. Wielu mówi, że miłuje Boga, ale nie zniesie niczego dla Niego. Gdyby Chrystus powiedział nam: „Bardzo was kocham, jesteście mi drodzy, ale nie mogę za was cierpieć, nie mogę oddać za was życia”, bardzo mocno kwestionowalibyśmy Jego miłość; i czyż Pan nie kwestionuje naszej miłości, gdy udajemy, że Go kochamy, ale dla Niego nic nie zniesiemy?

Zastosowanie 1. Co powiemy tym, którzy nie mają w sercu miłości do Boga? Mają od niego swoje życie, a jednak go nie kochają. Codziennie zastawia im stół, a oni go nie kochają. Grzesznicy boją się Pana Boga jak sędziego, ale nie kochają go jako Ojca. Cała siła aniołów nie może sprawić, by serce kochało Boga; sądy tego nie zrobią; wszechmocna łaska może tylko sprawić, że kamienne serce roztopi się w miłości. Jak smutno jest być pozbawionym miłości do Boga. Kiedy ciało jest zimne i nie ma ciepła, jest to znak śmierci; więc duchowo martwy jest ten, kto nie ma w swoim sercu żaru miłości do Boga. Czy mają żyć z Bogiem ci, którzy Go nie miłują? Czy Bóg położy wroga na swoim łonie? Zostaną spętani łańcuchami ciemności, których nie pociągnęły więzy miłości.

Zastosowanie 2. Dajmy się przekonać do kochania Boga całym sercem i mocą. Oderwijmy naszą miłość od innych rzeczy i złóżmy ją na Bogu. Miłość jest sercem wiary, tłuszczem ofiary; jest to łaska, o którą Chrystus prosi najbardziej. „Szymonie kochasz mnie?” Jn 21,15. Miłość sprawia, że ​​cała nasze służba jest akceptowalna. Bogu podoba się nie tyle obowiązek, ile miłość do obowiązku; dlatego służenie i kochanie Boga są połączone. "Cudzoziemców zaś, którzy przystali do Pana, aby mu służyć i aby miłować imię Pana, być jego sługami, wszystkich, którzy przestrzegają sabatu, nie bezczeszcząc go, i trzymają się mojego przymierza," Iz 56,6. Lepiej Go miłować niż Mu służyć; posłuszeństwo bez miłości jest jak wino bez ducha. Daj się więc przekonać, by kochać Boga całym sercem i mocą.

(1) Bóg pragnie tylko naszej miłości. Pan mógł zażądać, aby nasze dzieci były złożone w ofierze; mógłby kazać czynić różne trudne do wyobrażenia rzeczy; ale On pragnie tylko twojej miłości, chciałby mieć tylko ten kwiat. Czy to trudna prośba, by kochać Boga? Czy kiedykolwiek jakikolwiek dług był łatwiejszy do spłacenia niż ten? Czy dla żony to jakaś praca kochać męża? Miłość jest zachwycająca. "Miłość z definicji musi być słodka" Bernard. Co takiego jest w naszej miłości, że Bóg powinien jej pragnąć? Dlaczego król miałby pragnąć miłości kobiety zadłużonej i chorej? Bóg nie potrzebuje naszej miłości. W niebie jest wystarczająco dużo aniołów, by Go adorować i kochać. W czym Bóg jest lepszy dla naszej miłości? Nie dodaje to ani jednego łokcia do jego istotnego szczęścia. Nie potrzebuje naszej miłości, a jednak jej szuka. Dlaczego pragnie, abyśmy oddali mu nasze serce? Prov 23,26. Nie dlatego, żeby potrzebował naszego serca, ale żeby je ulepszyć.

(2) Wielka będzie nasza korzyść, jeśli będziemy kochać Boga. Nie zabiega o naszą miłość, abyśmy przez nią stracili. „Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują.” 1 Kor 2, 9. Jeśli będziecie Go miłować, otrzymacie nagrodę przewyższającą waszą wiarę. Zaręczy cię z sobą w najdroższej miłości. „Poślubię cię sobie na wieki w miłości i miłosierdziu.” Oz 2,19. „Pan, twój Bóg, odpocznie w swojej miłości, rozweseli się nad tobą śpiewem.” Sof 3:17. kochaj Boga, On zatroszczy się o wszystkie swoje bogactwa i godności, da ci w posagu niebo i ziemię, włoży ci koronę na głowę. Cesarz Wespazjan dał wielką nagrodę kobiecie, która przyszła do niego i wyznała, że ​​go kocha; ale Bóg daje koronę życia tym, którzy go miłują. Jak 1,12.

(3) Miłość jest jedyną łaską, która zamieszka z nami w niebie. W niebie nie będziemy potrzebować upamiętania, ponieważ nie będziemy mieli grzechu; żadnej wiary, bo ujrzymy Boga twarzą w twarz; ale miłość do Boga trwa na wieki. „Miłość nigdy nie ustaje”. 1 Kor 13, 8. Jak pielęgnować tę łaskę, która przetrwa wszystkie łaski i będzie przebiegać równolegle z wiecznością!

(4) Nasza miłość do Boga jest znakiem Jego miłości do nas. „Miłujemy go, ponieważ on pierwszy nas umiłował” (1 Jana 4,19). Z natury nie mamy miłości do Boga; mamy serca z kamienia. Ezech 36,26. A jak jakakolwiek miłość może być w sercach z kamienia? Nasza miłość do Niego wynika z Jego miłości do nas. Jeśli szkło pali się, to dlatego, że świeciło na nie słońce; więc jeśli nasze serca płoną miłością, jest to znak, że zaświeciło nad nami Słońce Sprawiedliwości.
Co mamy robić, aby właściwie kochać Boga?

(1) Czekaj na głoszenie Słowa. Tak jak wiara przychodzi ze słuchania, tak samo jest z miłością. Słowo przedstawia Boga w jego niezrównanych doskonałościach; odszyfrowuje i rysuje go w całej okazałości, a widok jego piękna rozpala miłość.

(2) Błagaj Boga, aby dał ci serce do kochania Go. Kiedy król Salomon poprosił Boga o mądrość, spodobało się to Panu. 1 Król 3,10. Kiedy więc wołasz do Boga, Panie, daj mi serce, abym Cię kochał, ponieważ jestem smutny, że nie mogę Cię już więcej kochać; z pewnością ta modlitwa spodoba się Panu i wyleje na ciebie swego Ducha. Jego złoty olej rozpali jasno lampę twojej miłości.

(3) Wy, którzy macie miłość do Boga, trzymajcie ją płonącą na ołtarzu waszego serca. Miłość, podobnie jak ogień, jest zawsze gotowa do wyjścia. „Opuściłeś swoją pierwszą miłość.” Ap Jn 2,4. Przez zaniedbanie obowiązków lub nadmierną miłość do świata, nasza miłość do Boga ostygnie, oziębnie. Zachowaj dla niego swoją miłość. Tak jak starasz się zachować naturalne ciepło w swoim ciele, tak staraj się zachować ciepło miłości do Boga w swojej duszy. Miłość jest jak oliwa do kół, przyspiesza nas w służbie Bogu. Kiedy zauważysz, że miłość słabnie i jest chłodna, użyj wszelkich środków, aby ją rozniecić. "Przywodzę sobie na pamięć nieobłudną wiarę twoją, (....), a pewien jestem, że i w tobie żyje. Z tego powodu przypominam ci, abyś rozniecił na nowo dar łaski Bożej" 2 Tym 1,6n   Kiedy ogień gaśnie, dolewasz opału; więc kiedy płomień miłości gaśnie, używajcie nieobłudnej wiary jako świętego paliwa, aby podtrzymać płomień waszej miłości.