Polska Chrześcijańska Służba (PChS)
- jest związkiem wyznaniowym zarejestrowanym w MSWiA w 1998 r.
Celem jest propagowanie Pisma Św. jako źródła poznania kim jest Bóg i kim jest człowiek.
PChS odwołuje się do idei purytanizmu i pietyzmu, w których istotna jest wiara doświadczalna i jej praktyczne rezultaty w życiu osobistym opartej na głębszym nauczaniu Pisma Św.
Poniżej w linku nazwiska wierzących w historii Kościoła, którzy niejednokrotnie byli głównymi myślicielami swojej epoki i posiadali przekonania purytańskie https://en.m.wikipedia.org/wiki/List_of_Puritans oraz pietystyczne https://en.wikipedia.org/wiki/Pietism
PChS nie promuje ani nie krytykuje żadnego kościoła ani denominacji, ale zgodnie z nauczaniem ap. Pawła "nie uchyla się głosić całej woli Bożej" Dz 20,27. Nie ma więc ulubionych doktryn, ponieważ każda z nich jest niezbędna do duchowego chrześcijańskiego wzrostu.
W celu zilustrowania realności działającej wiary w życiu człowieka korzysta z głębokiego nauczania literatury purytańskiej, która koncentruje się na codziennym i osobistym doświadczaniu łaski wiary. Życie w wierze jest "pielgrzymowaniem w wierze" 2 Kor 5,7
Mając na uwadze uniwersalizm Pisma Św. zasadnym jest poddanie pod dyskusię wpływu łaski i poznania Chrystusa na osobiste życie człowieka (2 P 3,18). Kluczowym jest także pytanie o zbawiającą wiarę oraz posłuszeństwo wiary w doczesnym życiu z perspektywy wieczności. "Tak więc każdy z nas o sobie samym zda sprawę Bogu" Rz 14,12
Bezpieczeństwo człowieka w ujęciu transcendentnym jest tylko w Chrystusie i w niczym lub nikim innym. Zbawia tylko Chrystus i nie ma innego pośrednika między Bogiem a człowiekiem.
Pan Jezus powiedział "ja jestem drogą, prawdą i życiem. NIKT nie przychodzi do Ojca jak TYLKO przeze mnie" Ew. Jana 14,6
***
PChS podkreśla jednak 2 rzeczy /nie doktryny/:
1) ważność osobistej relacji z Chrystusem, której rezultatem jest pewność zbawienia. Ruch purytański nie ograniczył się do jednej denominacji czy kościoła, a błogosławieństwo wzrastającej łaski, dzięki której lepiej poznajemy Boga oraz stała obecność Ducha Św. w życiu wierzących przez ich świadectwo do dzisiaj inspiruje kolejne pokolenia chrześcijan.
"Łaska i pokój niech będzie w was w obfitości przez poznanie Boga i Jezusa naszego Pana" 2 P 1,2 Im bardziej poznajemy doświadczalnie Boga i Pana Jezusa, tym więcej mamy łaski i pokoju w naszym życiu. Mamy Go poznawać, odkrywać Jego charakter, wolę, jako osobę, którą najbardziej kochamy na świecie i do której chcemy być podobni - to jest nasz nadrzędny cel jako wierzących, uczniów i dzieci Bożych - dbać o to, by nasze życie podobało się Bogu. "Dzieci moje, oto ponownie w bólach was rodzę, aż Chrystus w was się ukształtuje" Gal 4,19 oraz "Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu" Hebr 11,6
Mając na uwadze autorytet Pisma Św. jakie jest największe dzieło Boże? Czy dzieło stworzenia wszechświata czy dzieło zbawienia człowieka? Czy wypełnianie prawa, składanie dziesięcin, jałmużny czy innych ofiar lub może szczególna służba w kościele są warunkiem otrzymania akceptacji Boga?
Uznając autorytet Pisma św. odpowiedź jest jasna: "Jezus odpowiadając rzekł do nich: «Na tym polega dzieło Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał»" Jn 6,29 Wiara w Niego oznacza stałe zaufanie mocy i łasce Chrystusa, co sprawia pełne poddanie się Jemu. Wiara jest żywym dziełem Bożym w nas - jest najwyższym dziełem Bożym w człowieku, która daje gwarancję życia wiecznego! Nie ma nic większego ponad to!
"Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia" Jn 5,24
"A przecież końcem Prawa jest Chrystus, dla usprawiedliwienia każdego, kto wierzy" Rz 10,4
Są wierzący, którym nie wystarcza uczestnictwo w praktykach religijnych, ale pragną bardziej doświadczać obecności Boga w swoim życiu przez intymną relację z Nim.
2) ważność głoszenia Chrystusa - Ewangelii - Dobrej Nowiny o tym, że można na ziemi doświadczyć pewności zbawienia oraz płynącej z niej wielu błogosławieństw (pokoju, radości, bezpieczeństwa itd). Dlatego kluczowym jest zrozumienie grzesznej natury człowieka, roli Chrystusa w dziele zbawienia, w tym jako jedynego Pośrednika oraz czym jest Ewangelia. Ap. Paweł uważał, że są "inne ewangelie" - te, które dokładają coś do Ewangelii, albo ujmują coś z zasług Chrystusa jako Zbawiciela.
Poznanie zdrowej Ewangelii opartej na autorytecie Pisma Św. chroni przed manipulacją lub zwiedzeniem. Uniwersalne przesłanie jakie zawarł Pan Jezus w rozmowie z Nikodemem (Ew. Jn 3) dowodzi o ważnośći osobistego doświadczenia narodzenia z góry, z Ducha Św., ponieważ tylko wtedy jako dzieci Boże jesteśmy "strzeżeni mocą Bożą przez wiarę ku zbawieniu" 1 P 1,5
Pouczająca rozmowa Pana Jezusa z Nikodemem jednoznacznie wskazuje, że ani moralność ani bycie religijnym ani posiadanie gruntownego wykształcenia teologicznego nie prowadzą do Nieba. Centralnym punktem tej rozmowy jest empiryczne, osobiste doświadczenie "powiewu" Ducha Św., który przekonuje o grzechu, sprawiedliwości i sądzie (Ew. Jana 16,8). Od nadnaturalnego powiewu rozpoczyna się duchowe i owocne życie, a nie od ludzkich wysiłków czy zabiegów.
Nominalne inaczej kulturowe chrześcijaństwo prowadzi prosto na wieczne zatracenie, ponieważ jest pozbawione waloru empirycznego - doświadczenia wiary i jej rezultatów. Zgodnie z nauczaniem Pisma Św. uczniowie Chrystusa, którzy są zdefiniowani w Ew. Jana 8,31 jako ci, którzy trzymają się przez życie doczesne prawowiernej nauki Pisma Św. są wezwani do partycypowania w służbie pojednania (2 Kor 5,18)
" A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas, jako za grzeszników, w oznaczonym czasie, gdyśmy [jeszcze] byli bezsilni. (...) Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej, będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to - ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie". Rz 5, 5-11
Podsumowując PChS odwołuje się do idei purytańskiej, która opowiedziała się za obroną czystości wiary w sensie zgodności z autorytetem Pisma Św. zwanym inacze Słowem Bożym jak i czystego, świętego postępowania wierzących w życiu codziennym. Jest jednak daleki od legalizmu, rytualizmu oraz ograniczania wolności innym.
***
„Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie ujrzy Pana”
cytat z Listu do Hebrajczyków rozdział 12 werset 14
„Albowiem nie powołał nas Bóg do nieczystości, ale do uświęcenia. Toteż kto odrzuca to, odrzuca nie człowieka, lecz Boga, który nam też daje Ducha swego Świętego”cytat z 1 Listu do Tesaloniczan rozdział 4 werset 7 i 8.
Poznawanie to koncentruje się na osobie Jezusa Chrystusa:
Pan Jezus powiedział:
„Badacie Pisma, bo sądzicie, że macie w nich żywot wieczny; a one składają świadectwo o mnie; Ale mimo to do mnie przyjść nie chcecie, aby mieć żywot. Nie przyjmuję chwały od ludzi. Ale poznałem was, że nie macie w sobie miłości Bożej”
cytat z Ewangelii Jana rozdział 5 werset 39 do 42
Istotą wiary chrześcijańskiej jest osobista relacja z Panem Jezusem Chrystusem. Tylko On ma moc zmieniać ludzkie życie i nadawać sens życia. Narastające niezadowolenie i brak zainteresowania sprawami duchowymi czy ogólnie mówiąc chrześcijaństwem jest skutkiem grzechu i braku świadectwa osób mówiących o sobie, że są chrześcijanami. Formalna pobożność jest ohydą dla świętego Boga. Z wiary muszą wypływać owoce upamiętania czyli dobrowolne zaniechanie grzechów ze względu na miłość do Boga.
Przyczyną zaparcia się mocy pobożności jest: a/ miłość do świata i jego przyjemności, b/ życie pozbawione wartości moralnych oraz c/ braku posłuszeństwa Bogu w codziennym życiu.
„Prowadźcie wśród pogan /niewierzących/ życie nienaganne, aby ci, którzy was obmawiają jako złoczyńców, przypatrując się bliżej dobrym uczynkom, wysławiali Boga w dzień nawiedzenia”
cytat z 1 Listu Piotra rozdział 2 werset 12.
"Będą okazywać pozór pobożności, ale wyrzekną się jej mocy. I od takich stroń." 2 Tym 3,5
"Wydajcie więc godny owoc upamiętania" Mt 3,8
ZAŁOŻENIA DOKTRYNALNE w zarysie:
1. Pismo Święte czyli zapisane Słowo Boże zawiera Stary i Nowy Testament. Jest natchnione przez Boga i jest zasadą oraz normą wiary i postępowania. Pismo Święte jest autorytatywne samo w sobie. Jego autorytet nie zależy od świadectwa żadnego człowieka ani Kościoła, lecz pochodzi wyłącznie od Boga, jako Autora, który sam w sobie jest Prawdą.
2. Prawo moralne jest zapisanie w formie 10 przykazań, które zostało dane przez Boga na Górze Synaj (Księga Wyjścia rozdział 20 werset 3 do 17 wg Biblii Tysiąclecia). Pierwsze cztery przykazania zawierają powinności w stosunku do Boga, a pozostałe sześć – w stosunku do drugiego człowieka. Posłuszeństwo Prawu moralnemu obowiązuje wszystkich ludzi ze względu na autorytet Boga – Stwórcy, który jest jego autorem oraz ze względu na praktyczną treść tego prawa.
3. Bóg i Trójca Św. – jest tylko jeden żywy i prawdziwy Bóg. Jest On samoistny i nieskończony w swojej istocie i doskonałości. Tylko On sam może pojąć i zrozumieć swoją istotę. Jest duchem czystym, niewidzialnym, niepodzielnym, bez ciała i zmiennych uczuć ludzkich. Tylko On posiada nieśmiertelność i przebywa w światłości niedostępnej dla śmiertelnego człowieka.
„Nakazuję ci przed obliczem Boga, który wszystko ożywia, przed obliczem Chrystusa Jezusa, który przed Poncjuszem Piłatem złożył dobre wyznanie, abyś zachował przykazanie bez skazy i bez nagany aż do przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa, które we właściwym czasie objawi błogosławiony i jedyny władca, Król królów, Pan panów, Jedyny, który ma nieśmiertelność, który mieszka w światłości niedostępnej, którego nikt z ludzi nie widział i widzieć nie może, Jemu niech będzie cześć i moc wieczna. Amen”
cytat z 1 Listu do Tymoteusza rozdział 6 werset 13 do 16
Trzy osoby Boże stanowią Trójcę Świętą – Ojciec, Syn (lub Słowo) i Duch Święty. Stanowią jedność w istocie, mocy i wieczności. Każda z osób jest w pełni Bogiem, ale Trójca jest jedna i niepodzielna.
Pan Jezus powiedział:
„Lecz nadchodzi godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by mu tak i cześć oddawali. Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie”
Cytat z Ewangelii Jana rozdział 4 werset 23 i 24
„Bo i Ojciec nikogo nie sądzi, ale lecz wszelki sąd przekazał Synowi, Aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, ten nie czci Ojca, który go posłał”
Cytat z Ewangelii Jana rozdział 5 werset 22 i 23
„Gdybyście byli mnie poznali i Ojca mego byście znali; odtąd go znacie i widzieliście go. Rzekł mu Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a wystarczy nam. Odpowiedział mu Jezus: Tak długo jestem z wami i nie poznałeś mnie, Filipie? Kto mnie widział, widział Ojca; jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca?”
Cytat z Ewangelii Jana rozdział 14 werset 7 do 9
Żaden człowiek nie może poznać prawdziwego Boga, ani w sposób akceptowalny przez Boga uwielbić (uczcić) Pana Jezusa i Ojca jeśli Duch Święty tego mu nie objawi.
Pan Jezus powiedział:
„Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, (…). On mnie uwielbi, gdyż z mego weźmie i wam oznajmi. Wszystko, co ma Ojciec, moje jest; dlatego rzekłem, że z mego weźmie i wam oznajmi”
Cytat z Ewangelii Jana rozdział 16 werset 13 i 15
4.Całe stworzenie jest dziełem Boga, na końcu Bóg stworzył mężczyznę i kobietę, którzy mieli panować nad całym stworzeniem na ziemi.
„Przez wiarę poznajemy, że światy zostały ukształtowane Słowem Boga, tak iż to, co widzialne, nie powstało ze świata zjawisk”
cytat z Listu do Hebrajczyków rozdział 11 werset 3.
Bóg dał mężczyźnie i kobiecie inteligentną, nieśmiertelną duszę oraz pod każdym względem wyposażył ich do harmonijnego życia z Nim. Zostali stworzeni na Jego obraz, posiadając wiedzę, sprawiedliwość i prawdziwą świętość. Boże Prawo zostało zapisane w ich sercach i mieli zdolność do zupełnego posłuszeństwa temu Prawu. Ponieważ jednak posiadali wolną i podlegającą zmianie wolę, pogwałcenie Prawa było możliwe.
5. Wolna wola człowieka – w naturalnym porządku rzeczy Bóg wyposażył wolę człowieka w swobodę i zdolność do działania zgodnie z wyborem, tak że ani z przymusu zewnętrznego, ani z powodu żadnej potrzeby pojawiającej się od wewnątrz, człowiek nie był przymuszony do czynienia dobra i zła. W stanie niewinności przed upadkiem człowiek miał swobodę i zdolność chcieć i czynić to, co było dobre i przyjemne dla Boga. Konsekwencją upadku człowieka w stan grzechu było to, że stracił on zdolność do czynienia jakichkolwiek duchowo dobrych uczynków, które towarzyszą zbawieniu. Jako człowiek naturalny (nieduchowy) jest on martwy w grzechu i całkowicie przeciwny temu, co dobre.
„I wszyscy staliśmy się podobni do tego, co nieczyste, a wszystkie nasze cnoty są jak szata splugawiona (…)
cytat z Księgi Izajasza rozdział 65 werset 6
„I wy umarliście przez upadki i grzechy wasze, w których niegdyś chodziliście według modły tego świata (…) wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach ciała naszego ulegając woli ciała i zmysłów”
cytat z 1 Listu do Efezjan rozdział 2 werset 1 do 3
Dlatego też żaden człowiek nie jest w stanie o własnych siłach nawrócić się do Boga. Gdy Bóg nawraca grzesznika i wyprowadza go z grzechu w stan łaski, uwalnia go od jego naturalnych więzów grzechu i jedynie przez swoją łaskę umożliwia mu, aby dobrowolnie chciał i czynił to co jest duchowo dobre.
6. Usprawiedliwienie. Bóg usprawiedliwia ludzi, których faktycznie powołuje. Czyni to jedynie ze względu na Chrystusa. Ta sprawiedliwość, która jest im przypisana wynika jedynie z posłuszeństwa Chrystusa.
Pan Jezus powiedział:
„nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków, nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić”
cytat z Ewangelii Mateusza rozdział 5 werset 17
Ci, którzy zostają usprawiedliwieni przyjmują i opierają się przez wiarę na sprawiedliwości Chrystusa; a wiara, którą mają nie jest z nich, lecz jest darem Bożym.
„Usprawiedliwieni tedy z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu też mamy dostęp przez wiarę do tej łaski (…)”
cytat z Listu do Rzymian rozdział 5 werset 1 i 2.
„Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chełpił”
cytat z Listu do Efezjan rozdział 2 werset 8
Wiara, która przyjmuje Chrystusa i która opiera się na Chrystusie i Jego sprawiedliwości jest jedynym środkiem prowadzącym do usprawiedliwienia. Chrystus przez swoje posłuszeństwo i śmierć spłacił cały dług tych, którzy są usprawiedliwieni składając ofiarę i przelewając krew na Golgocie oraz znosząc cierpienia jako karę, która im się należała. Chrystus w pełni i całkowicie zaspokoił wymagania Bożej sprawiedliwości.
„Albowiem Chrystus nie wszedł do świątyni zbudowanej rękami (…), ale do samego nieba, aby się wstawiać teraz za nami przed obliczem Boga. I nie dlatego, żeby wielekroć ofiarować samego siebie, podobnie jak arcykapłan wchodzi do świątyni co roku z cudzą krwią, gdyż w takim razie musiałby cierpieć wiele razy od początku świata; ale obecnie objawił się On jeden raz u schyłku wieków dla zgładzenia grzechów przez ofiarowanie samego siebie. A jak postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd, tak i Chrystus, raz ofiarowany, aby zgładzić grzechy wielu, drugi raz ukaże się nie z powodu grzechu, lecz ku zbawieniu tym, którzy go oczekują”
cytat z Listu do Hebrajczyków rozdział 9 werset 24 do 28
Ich usprawiedliwienie jest całkowicie darem łaski. Bóg ciągle przebacza grzechy wszystkim usprawiedliwionym. Nie mogą oni nigdy utracić swego usprawiedliwienia.
„Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże”
cytat z Listu do Rzymian rozdział 11 werset 29
7. Wiara zbawiająca – łaska wiary, dzięki której wierzący mogą wierzyć ku zbawieniu duszy jest dziełem Ducha Świętego w ich sercach. Przez Słowo Boże i jego działanie wiara rośnie i wzmacnia się.
„Wiara jest tedy ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe”
cytat z Listu do Rzymian rozdział 10 werset 17
„Przysłuchiwała się też pewna bogobojna niewiasta imieniem Lidia (…), której Pan otworzył serce, tak iż skłaniała się do tego, co Paweł mówił”
cytat z Dziejów Apostolskich rozdział 16 werset 14
Pan Jezus powiedział do uczniów:
„nie wy mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, abyście szli i owoc wydawali i aby owoc wasz był trwały (…)”
cytat z Ewangelii Jana rozdział 15 werset 16
„Wzrastajcie raczej w łasce i w poznaniu Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa”
Cytat z II Listu Piotra rozdział 3 werset 18
Przez wiarę chrześcijanin przyjmuje, że prawdą jest wszystko, co jest objawione w Słowie Bożym. Okazuje posłuszeństwo przykazaniom, przyjmuje obietnice Boże.
Wierzący polega jedynie na Chrystusie w sprawach dotyczących usprawiedliwienia, uświęcenia i życia wiecznego. Wszystko to dzieje się przez przymierze łaski.
8. Pewność łaski i zbawienia. Wszyscy, którzy prawdziwie wierzą w Pana Jezusa Chrystusa i miłują Go szczerze – usiłując zachować dobre sumienie i postępować zgodnie z Jego wolą mogą w tym życiu posiąść pewność, że są w stanie łaski.
Pan Jezus powiedział:
„Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie”
Cytat z Ewangelii Jana rozdział 14 werset 15
Pan Jezus powiedział:
„Nie każdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios, lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie”
cytat z Ewangelii Mateusza rozdział 7 werset 21
Pewność zbawienia jest niezmienną pewnością wiary opartej na krwi i sprawiedliwości Chrystusa objawionej w Ewangelii. Wynika ona również z wewnętrznego potwierdzenia Ducha Świętego. Jest ona oparta na świadectwie Ducha Świętego jako Ducha usynowienia, ponieważ On świadczy wespół z duchem naszym, że jesteśmy dziećmi Bożymi.
„Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie”
cytat z Listu do Rzymian rozdział 8 werset 1
8. Kościół powszechny (uniwersalny) – jako dzieło Ducha, prawdy i łaski jest niewidzialny. Składa się z ogólnej liczby wierzących, którzy byli, są lub będą zgromadzeni w jedno w Chrystusie, który jest Głową Kościoła.
„On (Pan Jezus) jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem (…)”
cytat z Listu do Kolosan rozdział 1 werset 18
Z ustanowienia Ojca Jemu została powierzona najwyższa, absolutna władza do powołania, utwierdzania, kierowania i rządzenia Kościołem.
„A Bóg wszelkiej łaski, który was powołał do wiecznej swej chwały w Chrystusie, po krótkotrwałych cierpieniach waszych, sam was do niej przysposobi, utwierdzi, umocni, na trwałym postawi gruncie”
cytat z I Listu Piotra rozdział 5 werset 10
9. Drugie przyjście Chrystusa. Pan Jezus w swoim nauczaniu podkreślał, że przyjdzie drugi raz na ziemię w sposób osobisty, fizyczny i widzialny.
„Rzecze mu Jezus: Tyś powiedział. Nadto powiadam wam: odtąd ujrzycie Syna Człowieczego siedzącego na prawicy mocy Bożej i przychodzącego na obłokach nieba”
Cytat z Ewangelii Mateusza rozdział 26 werset 64 (porównaj z Ewangelią Marka 14,62)
„Pan Jezus powiedział: „i wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą”
Cytat z Ewangelii Łukasza rozdział 21 werset 27
„I gdy tak patrzyli uważnie, jak On (Pan Jezus) się oddalał ku niebu, oto dwaj mężowie w białych szatach stanęli przy nich i rzekli: mężowie galilejscy czemu stoicie, patrząc w niebo? Ten Jezus, który od was został wzięty w górę do nieba, tak przyjdzie, jak go widzieliście idącego do nieba”
Cytat z Dziejów Apostolskich rozdział 1 werset 10 i 11
„Oto przychodzi wśród obłoków i ujrzy Go wszelkie oko, a także ci, którzy go przebodli, i będą biadać nad nim wszystkie plemiona ziemi. Tak jest! Amen”
Cytat z Objawienia Jana rozdział 1 werset 7
II przyjście Chrystusa na ziemię wiąże się ze zmartwychwstaniem wszystkich ludzi (bezbożnych i pobożnych) oraz sądem ostatecznym.
„To jednak wyznaję przed tobą, że służę ojczystemu Bogu zgodnie z tą drogą, którą oni nazywają sektą, wierząc, co jest napisane w zakonie i u proroków, pokładając w Bogu nadzieję, która również im samym przyświeca, że nastąpi zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych”
Cytat z Dziejów Apostolskich rozdział 24 werset 14 i 15
„O nich też prorokował Henoch, siódmy potomek po Adamie, mówiąc: Oto przyszedł Pan z tysiącami swoich świętych, aby dokonać sądu nad wszystkimi i ukarać wszystkich bezbożników za wszystkie ich bezbożne uczynki, których się dopuścili, i za wszystkie bezecne słowa wyniosłe, jakie wypowiedzieli przeciwko niemu bezbożni grzesznicy”
Cytat z Listu Judy werset 14 i 15
Na sądzie ostatecznym każdy człowiek będzie rozliczony ze swojego życia (swoich myśli, słów i czynów):
„Tak więc każdy z nas za samego siebie zda sprawę Bogu”
Cytat z Listu do Rzymian rozdział 14 werset 12
Pan Jezus powiedział: „A powiadam wam, że z każdego nieużytecznego słowa, które ludzie wyrzekną, zdadzą sprawę w dzień sądu”
Cytat z Ewangelii Mateusza rozdział 12 werset 36
Jedynym kryterium bycia uniewinnionym i doświadczenia wiecznego szczęścia w obecności Boga jest osobiste poznanie Jezusa Chrystusa za życia na ziemi (brak drugiej szansy) oraz posłuszeństwo Ewangelii:
„A jak postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd”
Cytat z Listu do Hebrajczyków rozdział 9 werset 27
„Gdyż sprawiedliwa to rzecz u Boga odpłacić uciskiem tym, którzy was uciskają. A wam uciskanym, dać odpocznienie wespół z nami, gdy się objawi Pan Jezus z nieba ze zwiastunami mocy swojej. W ogniu płomienistym, wymierzając karę tym, którzy nie znają Boga, oraz tym, którzy nie są posłuszni Ewangelii Pana naszego Jezusa. Poniosą oni karę: zatracenie wieczne, oddalenie od oblicza Pana i od mocy chwały jego”
Cytat z II Listu do Tesaloniczan rozdział 1 werset 6 do 9
Świadomość nieuchronnej wiecznej kary w piekle tych, którzy odrzucili Ewangelię przyniesie im strach przed gniewem Baranka:
„I wszyscy królowie ziemi, możnowładcy, wodzowie, bogacze, mocarze i wszyscy niewolnicy i wolni ukryli się w jaskiniach i w skałach górskich. I mówili do gór i skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem tego, który siedzi na tronie, I przed gniewem Baranka, albowiem nastał ów wielki dzień ich gniewu i któż się może ostać?”
Cytat z Objawienia Jana rozdział 6 werset 15 do 17
W dniu II przyjścia Chrystusa nastąpi wieczne rozdzielenie sprawiedliwych od niesprawiedliwych; jedni pójdą do Nieba, drudzy do Piekła.
„A gdy przyjdzie Syn Człowieczy w chwale swojej i wszyscy aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na tronie swej chwały. I będą zgromadzone przed nim wszystkie narody i odłączy jedne od drugich jak pasterz odłącza owce od kozłów”
Cytat z Ewangelii Mateusza rozdział 25 werset 31 i 32
Dzień II przyjścia Chrystusa nie jest znany żadnemu człowiekowi ani aniołom i będzie wydarzeniem nagłym:
„A o tym dniu i godzinie nikt nie wie; ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko sam Ojciec”
Cytat z Ewangelii Mateusza rozdział 24 werset 36
„Sami bowiem dokładnie wiecie, iż dzień Pański przyjdzie jak złodziej w nocy”
Cytat z I Listu do Tesaloniczan rozdział 5 werset 2
Każdy prawdziwie wierzący w Jezusa Chrystusa przygotowuje się na Jego II przyjście przez święte, czyste życie, które jest rezultatem posłuszeństwa Słowu Bożemu w codziennym życiu.
„Lecz za przykładem świętego, który was powołał, sami też bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym”
Cytat z I Listu Piotra rozdział 1 werset 15
(por. Objawienie Jana 16,15 ; 1 List do Tesaloniczan 5,23 ; 1 List do Tymoteusza 6,14)
Dla wierzących jest to radosne i wyczekiwane wydarzenie, ponieważ tego dnia zobaczą Pana Jezusa.
„A teraz dzieci trwajcie w nim, abyśmy, gdy się objawi mogli śmiało stanąć przed nim i nie zostali zawstydzeni przy przyjściu jego”
Cytat z I Listu Jana rozdział 2 werset 28 (zobacz także List do Tytusa 2,13)
W tym dniu każdy wierzący otrzyma nagrodę z rąk samego Pana.
„A gdy się objawi Arcypasterz, otrzymacie niezwiędłą koronę chwały”
Cytat z I Listu Piotra rozdział 5 werset 4
„Zmierzam do celu, do nagrody w górze, do której zostałem powołany przez Boga w Chrystusie Jezusie”
Cytat z Listu do Filipian rozdział 3 werset 14
Od tego dnia dla wierzących nie będzie już smutku, krzyku, bólu i śmierci.
„I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi. I otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozołu już nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminęły”
Cytat z Objawienia Jana rozdział 21 werset 3 i 4
Prawdziwie wierzący w Jezusa Chrystusa będą służyć Bogu i Barankowi w Niebie:
„I nie będzie już nic przeklętego. Będzie w nim tron Boga i Baranka, a słudzy jego służyć mu będą. I oglądać będą jego oblicze, a imię jego będzie na ich czołach”
Cytat z Objawienia Jana rozdział 22 werset 3 i 4
Bóg nie zmienił się i jest wierny obietnicom, dlatego w odwiecznym zamyśle ma plan nie tylko dla Kościoła (wierzących w Jezusa Chrystusa, narodzonych z Ducha Świętego), ale także dla narodu żydowskiego.
Dana obietnica Abrahamowi i jego potomstwu wiecznego posiadania wyznaczonej przez Boga ziemi zostanie dotrzymana ze względu na charakter Boga.
„I rzekł Pan do Abrama po odłączeniu się Lota od niego: Podnieś oczy swoje i spojrzyj z miejsca, na którym jesteś, na północ i na południe, na wschód i na zachód, Bo całą tę ziemię, którą widzisz, dam tobie i potomstwu twemu na wieki”
Cytat z I Księgi Mojżeszowej rozdział 13 werset 14 i 15 (porównaj z Księgą Jeremiasza 32 werset 37 do 41)
„Jeśli my nie dochowujemy wiary, On pozostaje wierny, albowiem samego siebie zaprzeć się nie może”
II List do Tymoteusza rozdział 2 werset 13
Narodzeni z Ducha Świętego, mający przyjaźń z Panem Jezusem mogą radośnie zawołać na zbliżające się wesele Baranka:
„Amen. Przyjdź Panie Jezu”(Objawienie Jana 22,10)
„Weselmy się i radujmy się i oddajmy mu chwałę, gdyż nastało wesele Baranka i oblubienica jego przygotowała się (…) Napisz: Błogosławieni, którzy są zaproszeni na weselną ucztę Baranka. To są prawdziwe Słowa Boże”
Cytat z Objawienia Jana rozdział 19 werset 7 i 9
podsumowanie
Polska Chrześcijańska Służba (PChS) wierzy:
- w pewność zbawienia, którą można mieć żyjąc na ziemi
- że zbawienie człowieka nie jest jego zasługą, ale zależy tylko od suwerennej woli Boga
- że opisany w Księdze Rodzaju upadek człowieka spowodował zerwanie jego duchowej relacji z Bogiem oraz utratę wolnej woli czyli brak zdolności wyboru między dobrem a złem. Od swego upadku jest on w stanie niewoli grzechu. Dopiero w momencie nawrócenia (odrodzenia) Duch Święty uzdalnia i daje moc do przezwyciężenia grzechu oraz zmienia życie w procesie uświęcania, które trwa przez cały czas jego życia na ziemi.
- że Dzień Pański jest dniem, w którym wierzący dobrowolnie rezygnuje ze swoich obowiązków, rozrywek i codziennych prac, a poświęca go na osobistą społeczność z Bogiem i innymi wierzącymi.
- że dusza ludzka jest nieśmiertelna i że po śmierci nie ulega unicestwieniu
- że są tylko dwa miejsca, gdzie może się znaleźć dusza ludzka po śmierci: w piekle albo w niebie.
- że prawdziwa zbawiająca wiara nie jest ani religią, ani religijną denominacją, lecz oparta jest na osobistej relacji z osobą Jezusa Chrystusa
Celem PChS jest:
- nauczanie Pisma Świętego
- głoszenie Ewangelii przez przekazywanie miłości Bożej w Jezusie Chrystusie, niesienie przesłania Pisma Świętego jako jedynego autorytetu
- dążenie do tego, aby ludzie najpierw mogli odnaleźć pokój z Bogiem, bo jego konsekwencją jest pokój z innymi ludźmi:
„Gdy drogi człowieka podobają się Panu, wtedy godzi On z nim nawet jego nieprzyjaciół”
cytat z Przypowieści Salomona rozdział 16 werset 7
„Bez wiary nie można podobać się Bogu; kto bowiem przystępuje do Boga, musi uwierzyć, że On istnieje i że nagradza tych, którzy go szukają”
cytat z Listu do Hebrajczyków rozdział 11 werset 6.